Neyine güvenip de susar bu saat bu vakte sığmaz
Ellerini tutunca anlatırım güzel hikayeleri bu azılı ırmaklara
Bir saz bulur dinlerim ötede neşeli bir saz çalar
Sanki son tövbesiymiş gibi azılı bir günahın daha başında beklerim
Sevimsiz çoklu intihar hapları hâlâ durur orda
Sırf sen sevil diye
Ve bir uçurum daha gelirse aklına
Beni içinden atabil diye
Ve belki de böyle diye diye bir uçurum olurum fikirlerini öldürebilmen için
O sevimsiz korkunç portre hâlâ başucumda durur
Hatırlarsın birlikte almıştık
Ne zaman bir uyku aramaya çıksam gözlerimle birlikte
Bir kibrit çakıp sigarasını yakar
Zamanı durdurur, saatine bakar
Böyle bir ironidir ayrılık sonrası azılı kâbuslar görmek
Neyse ki beni yalnız bırakmayacak birkaç şeyim var
Yalnızlık hadi neyse de
İnsanı, insanlar varken bile yalnız hissetmek yorar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Yolların Anatomisi
PoetrySanırım bu yol beni çağırıyor Bu yol yani uzun bir yol belki de ucu ölüm Korkmuyorum sen yoksun artık özgürüm İstediğim bulutlara seni anlatıp ağlatmakta özgürüm *Yeni şiir kitabım "ARYA SUSTU" yayımda!
