Serbest çağrışımlar yaratıyordu unutmak
Kuşları gökyüzüne doğru uçurduktu kızdın
Şehir yağmalandı kendime sustum bu bileklerimle eksik
İlham vermiyordu yokluğun ve varlığın kadar uzaktın bana
Buydu işte yaşamak dedikleri şey
Bu işte böyle bir şey var ne yapalımdı
(Umutlanıp mutlu olmayalımdı ayrıca)
Öyleyse muhabbet de yoktu, tütün de
Karşılıklı haykırdık
Çok dolarsanız haykırabilirsiniz diyordu üstadlar kendi şiirlerinde
İçecek şeytanlarımız da yoktu bizi kendimize teslim edecek meleklerimiz de
Böyle zamanlarda sakin olmayı önerirdi kocakarı tavsiyeleri
(Bunlara ümit edip kusmayalımdı ayrıca)
Karşılıklı bakıştık
Güzel ironiydi ortak paydada acıdan kıvranmak ve anlaşılmak bir başkasınca
Bir kere anlaşırsanız, gerçeklikleriniz faraziyetten çıkar diyordu kalın kitaplarımız
Çok kereler üzülürseniz neye üzüldüğünüzü bulmak zorlaşırdı
Mutluluk buna gerekliydi
Aynı zaman da sadece bir kelimeydi şiirlerde kaldı
Umutla eşdeğer bir yanılsamaydı sanıyorum parçalı bulutluyken içiniz
(Umutlanıp 'seviliyorum' hissine kapılmayalımdı ayrıca)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Yolların Anatomisi
ПоэзияSanırım bu yol beni çağırıyor Bu yol yani uzun bir yol belki de ucu ölüm Korkmuyorum sen yoksun artık özgürüm İstediğim bulutlara seni anlatıp ağlatmakta özgürüm *Yeni şiir kitabım "ARYA SUSTU" yayımda!
