Seni eğdim içime doğru bu şiirlerden
Şehir betimledi sonbaharı ağaçlarda sarımtırak yaprakları
Çıkardı umursamadan dikenini gülün gündüz vakti düşüm karanlıktı hem de
Üfledi rüzgar tutuşmadan alevini ayrılığın alelacele birden
Geride kalırdı göz yaşları yalnızlıksa bu çarem son
Gerçeklik açtı kollarını dedi sarıl yalanıma kötüden kaçın
İsterim bugün senin olmak isteğin buysa yaparım
Sevdaya düştüklerim beni böyle ansın
Yalnız biri değil de mümkünse saçlarına doğrultup dik başlı
Bir şeyleri anladım iyiyden iyiye kötüye giderken günlerim
Ayrılık sustu mesela bugün sessiz bir gündü
Bahar öldü
Sen doğdun
Tütün sardım
İçime doğruldun
Çocuk büyüttüm içime sevinç haykırdı
Koca bir sızı olduğu gibi göğsüme saplandı
Yalnızlık kadar ağrımıştı canım hatırlarım...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Yolların Anatomisi
PoetrySanırım bu yol beni çağırıyor Bu yol yani uzun bir yol belki de ucu ölüm Korkmuyorum sen yoksun artık özgürüm İstediğim bulutlara seni anlatıp ağlatmakta özgürüm *Yeni şiir kitabım "ARYA SUSTU" yayımda!
