Yüzünü döndüğün an baharsa bahar ölümse ölüm solar elimde
Güldün, gerçekliğim doğruldu üstüme bak belimden
Bense ucuz filmler gibi zengin odalarında depresyon
Her gün nedense aynı gelir ve farklı olmaktır artık yalnızlık
Alışmak mı denir buna kabullenmek mi
sevgilim
Onca ansiklopedi kitap hatmetti alimler
Bence sadece unutmak demek yeterli
Ya da inanmak da diyebilirsin sen buna
Benim kaçışım ise tükenmiş cesaret misali senden uzak
Öğrenilmiş çaresizlik, anlaşılmış anlaşılmaz olma durumu
Seni son gördüğümde gerçekliğe karşı yalandan bir çatının altındaydım
Oysa öylece durup yokluğuna inanabilirdim
Ne büyük şeymiş üstelik seni sevmek
Seni yarattığım zaman henüz 19 yaşındaydım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Yolların Anatomisi
PoetrySanırım bu yol beni çağırıyor Bu yol yani uzun bir yol belki de ucu ölüm Korkmuyorum sen yoksun artık özgürüm İstediğim bulutlara seni anlatıp ağlatmakta özgürüm *Yeni şiir kitabım "ARYA SUSTU" yayımda!
