Bize bir yerlerimizden bulaşmış uykusuzluk
Kan çanağı düşlerimiz ve gözlerimiz mahmur
İçimde bir bozgun büyüdü çok geçmeden çocuğu öldürdü içimdeki
Gülümsemelerin, her telinden kovulduğum saçların ve ellerin
Sana en çokta terk etmek yakışıyor bir şeyleri
Terk edilmek öyle bir olgudur intihara yaklaştırır bu böyledir
Bir umut yanaştı yanıma en kötü günümde benliğimin
Fısıldadı kulağıma yalandan göreceğim güzel günleri zaman
"Yaşamak" dedi sağımdaki melek
"Çok geçmeden intihar gerek" dedi solumdaki şeytan..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Yolların Anatomisi
PoëzieSanırım bu yol beni çağırıyor Bu yol yani uzun bir yol belki de ucu ölüm Korkmuyorum sen yoksun artık özgürüm İstediğim bulutlara seni anlatıp ağlatmakta özgürüm *Yeni şiir kitabım "ARYA SUSTU" yayımda!
