Yine saf gülüşlerin kadar bomboş bir sayfa
Hiçbir anlam ifade etmese de gidişin
Bu kaldırımlar seni severdi
Çok şey silinirdi zaman gibi aynı
Yaşamak kolaydı nihayetinde
Bir mutluluğun daha sonuna geliyoruz
Ama kandırmayalım birbirimizi
Hiç kimseyi
Böyle olacağını herkes biliyordu
'Yalnızlık' derken çaresizlik satması kalplerimizin dudaklara
Zaman beni alıkoydu dört duvarımdan senden uzak bir yerdeyim şimdi
Sinsice alırdı beni düşüncelerimden ve saatler de bunu farketmezdi
Ben ise başka şeyler farkettim
Artık seni sevmediğimi
Yalın şiirler yazıp seni yanımda istemediğimi
Çünkü bir sistemin parçasıdır yaşamak
Galakside bir sistemin
Dünya yuvarlaktır ve Güneş etrafında dönmelidir
İçinde ne yanıyorsa mesela hasret gibi
Kıyamet kopmadan sönmelidir
Acı çekmek demiş şairler buna zamanında
Bakma bana ben öyle aziz sayılmam
'Alışmak' der geçerim huyum bu
Biraz basite indirgerim karmaşık işleri
İçim de öyle şiirim gibi yalın yani
İçimde kalırsa utanmam haykırırım
Yolları dümdüz, kalabalığı kalın bu sokağın
İçinde bir sen vardın
Bir de sensiz yarınlarım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Yolların Anatomisi
PoesiaSanırım bu yol beni çağırıyor Bu yol yani uzun bir yol belki de ucu ölüm Korkmuyorum sen yoksun artık özgürüm İstediğim bulutlara seni anlatıp ağlatmakta özgürüm *Yeni şiir kitabım "ARYA SUSTU" yayımda!
