Öylesine bir zamandı doğruldum
Bir zamandı durdum
Bir zamandı yani elinden tuttum
Bir zamandı geçmiş kondu adı
(Öyle kaldı)
Yine de öylesineydi
Kuşlar gibi, kışlar gibi, gökyüzü gibiydi
Ne istediğimi bilmiyordum
Ne istediğimi bilsem daha da üzülecektim
Her zamanki ağaç silüeti
(Anlattım çok, bank yanı iki serseri)
Ah şu insanlara bir bak
Şu insanlara yani baştan başa
Öyle duruyorlar ki heykel gibi karşımda
Hiç yokmuşçasına dertleri
Benimse borcum borç sense 2 seneliksin
(ve bunu derken gayet ciddiydi)
İşte böyle bir zamandı durdum
Bunun telaşıydı işte şiir
Bunlara gerek vardı
Böyle bir zamandı doğruldum
Açtım ellerimi göğe gök mavi
Kırmızı fikirlerimi açtım
Aldım kendimi kendi karşıma koydum
Sen bunları haketmiyordun
Kendimi kendime boğdurttum durdum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Yolların Anatomisi
PoetrySanırım bu yol beni çağırıyor Bu yol yani uzun bir yol belki de ucu ölüm Korkmuyorum sen yoksun artık özgürüm İstediğim bulutlara seni anlatıp ağlatmakta özgürüm *Yeni şiir kitabım "ARYA SUSTU" yayımda!
