En kötü ihtimalleri doğurdum iki fikir arasından kendi benliğimin
Bu varoluşsal bir algı problemiydi kendi içimde kaderimin doğrusallığında
Üst üste çok yalan bindi yani bu ömrümün çizgisinde gerçeklikten uzak
Hangi gerçekliğimden uzak kendime kurduğum tuzaklardı eski sevgililerim
Doyum sağlamadı bir çift sigaram kafamda hayal yoktu zira
Yorgun düşmüş gri duman
Kurşun lekeli kirli ellerim
Temmuz'un son dalı üzerinde sarı yaprakları
Sen bana kaderimin en tartışılamaz ihanetisin
Bu deneysel evrende başı bozuk iki öfkeli şiir
Kucaklayıp yanına çekti bizi keder
Sonsuza kadar yan yana
Ancak asla birlikte değil
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Yolların Anatomisi
PoesíaSanırım bu yol beni çağırıyor Bu yol yani uzun bir yol belki de ucu ölüm Korkmuyorum sen yoksun artık özgürüm İstediğim bulutlara seni anlatıp ağlatmakta özgürüm *Yeni şiir kitabım "ARYA SUSTU" yayımda!
