Yarına ulaşsak demek ki daha çok büyüyecek düşlerin
Ellerin aklımdan silinecek gözlerin ve sonra gülüşlerin
Bir karanlığı aydınlatıyorsun sonra sen kararıyorsun öyle sanıyorum
Büyük mutsuzluk oluyorsun o bankın üstünde uzaklara dalıp
Gözyaşları, saçların bu endazeden geriye kalan
Bir kuş oluyorsun şimdi gökyüzüne havalanıp
Beni benden alıyor o güzelliğin biraz da gülüşlerin
Meydanlara çok kişi geliyor hepsi gidiyor zaman gibi hayat böyle
Annen geliyor görüyorum
Ne güzeldi sevişmelerimiz bu şarkılardan önce
Bu gözyaşlarından
Bu dostlardan bu arkadaşlardan
Bir kenara at bak bir de ilkbahar olur sen istersen bu kışlar
Öylesine bakışlar, ölesiye yakarışlar
Bir karanlığı aydınlatıyorsun sonra gidiyorsun kararıyor günlerim
Gözlerim kararıyor
Sonra gidiyorsun
Yukarımızda çığlıklar
Bir karanlığı aydınlatıyorsun gözümü alıyor
Tek bu evde kimsesizliğimi yaşıyorum satır satır
Payıma düşen yalnızlığa
Geri dönmen haksızlıktır
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Yolların Anatomisi
PoetrySanırım bu yol beni çağırıyor Bu yol yani uzun bir yol belki de ucu ölüm Korkmuyorum sen yoksun artık özgürüm İstediğim bulutlara seni anlatıp ağlatmakta özgürüm *Yeni şiir kitabım "ARYA SUSTU" yayımda!
