Bir konuşma geçiyor üstümüzden
Gözlerin arayışı da olabilir bu bilmiyorum
Şimdi diyorum ki bizi bu anlaşılmazlıktan kurtaracak o alengirli şiirin 4. dizesi gelse aklımıza
Yine sonbahar gibi birileri mi ölüyor
Dışarıda ne bu sesler
Kıyamet kapısını çaldı bir ruhun
Neysesi biz bakışıyoruz hâlâ
Mavi ışık bir
Kırmızı uçarı bir renk
Siyahsa kendi odağında
Gözümü alıyor kapkaranlığı şehrin
Şimdi lütfen kapat kirpiklerini
Karanlık olacaktır etraf ama korkma
Çünkü ellerin kadar biraz da gözlerin sol yanımda başucumda duruyordu
Kahverengi gözlerin kanser sebebi
Çünkü o rengin anlaşılmazlıkları bizim efkarlarımızı tütüne itiyordu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Yolların Anatomisi
PoetrySanırım bu yol beni çağırıyor Bu yol yani uzun bir yol belki de ucu ölüm Korkmuyorum sen yoksun artık özgürüm İstediğim bulutlara seni anlatıp ağlatmakta özgürüm *Yeni şiir kitabım "ARYA SUSTU" yayımda!
