Bir belirsizlik gördüm aitsizliğinde zamanın
Kıyamet kapıyı çaldı açtım dedi susun
Yangınlar içimdeydi duman üfledim çünkü tütün tutuşmuştu
Kağıda döktürdü evren içimi uzay büküldü dünya yuvarlaktı
Gece her şey belirsiz olurdu gündüze miras güneş bıraktı
Bir intihar koptu kıyametten önce hem de tam zamanında zamanın
Patolojik ormanlar çatıştırdı ağaçlar dalları hem solgun hem korkaktı
Böyle betimledim yalnızlığı yalnız olmasam her şey kolaydı
Yuttu her şeyi zaman bir de üstünkörü babasızdım
Sevdiklerim beni korkak olarak ansın
Cesaretlerini önlerine koyup muhtemelen haklı
Sahipsiz bir çığlık buldum içine saklandım
Bu çığlık bir elvedaydı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Uzun Yolların Anatomisi
PoetrySanırım bu yol beni çağırıyor Bu yol yani uzun bir yol belki de ucu ölüm Korkmuyorum sen yoksun artık özgürüm İstediğim bulutlara seni anlatıp ağlatmakta özgürüm *Yeni şiir kitabım "ARYA SUSTU" yayımda!
