KIRGIN ÇİÇEKLER 🌸

5.BÖLÜM-PARTİ

Songül, Kader ve Meral kantinde oturuyorlardı.

Songül: Kızlar, ben diyorum ki Eylül ve Cemre için bir parti hazırlayalım moral olur. Serkan'da gelir. Sonuçta o da aynı şeyleri yaşadı.

Kader: Nerede kutlayacağız? Serkan yurda gelemez ki.

Songül: Kafede.

Kader: E ama çok pahalı olur.

Meral: Ee, şey aslında...Mert'in bir tanıdığının kafesi var.

Songül:  Meral! Saçmalama.

Meral: İyi be!

Kader: Songül! E sizin ev varya.

Songül: Aa,benim evim var! 

Meral: Yeni farkına varıyor.

Songül: Tamam bizim evde  yapalım.

O  sırada Cemre ve Eylül aşağıya kızların yanına geldi.

Kader: Kızlar geliyor.

Kızlar sustu. Bir şey belli etmediler.

Songül: Nerdeydiniz siz. Yarım saattir yoksunuz.

Cemre: Ben sınıftaydım.

Eylül: Serkan ile birlikte tabii!

Kızlar şaşırmıştı.

Cemre: Kapattık bu konuyu Eylül! Serkan ile arkadaşız.

Eylül: Tamam. Yeter! Hep aynı yalan.

Cemre: Eylül! Konuşmadık mı bunları? Neden inanmıyorsun bana?

Songül: Ne oluyor lan? Olan bu!

Eylül: Cemre Hanım benim yokluğumdan faydalandı.

Cemre'nin yanaklarından yaşlar süzülüyordu. Oturduğu sandalyeden bir hışımla kalktı.

Cemre: Sen ne diyorsun ya? Ben öyle bir insan mıyım Eylül!

Diğer kızlarda yağa kalkmıştı.

Kader: Kızlar bi sakin olur  musunuz?

Cemre: Olamam  Kader! Eylül Serkan'a olan hırsını benden çıkarıyor.

Eylül: Ben kimseden hırs mırs çıkarmıyorum. Olanı söylüyorum. Meral'de anlattı her şeyi bana. 

Cemre ve kızlar şok içinde Meral'e baktı. Eylül ise kırdığı potun farkına varmış, ama artık çok geçti. Meral ise ne yapacağını bilemedi.

Cemre: Ne anlattın Meral?

Meral: Iı..şey..

Cemre: Meral konuş!

Meral: Gördüklerimi söyledim tamam mı? Bunun için de kızacaksanız gelin kızın. 

Meral kantini terk edip gittiğinde zilde çoktan çalmıştı.

Songül: Kesin kavgayı! Vallahi pataklayacağım sizi. Yürüyün sınıfa.

Kızlar  sınıfa girdi. Eylül ve Cemre aynı sırada birlikte oturuyorlardı.

Eylül: Cemre! Özür dilerim. Yani.. Öyle dememeliydim. 

Cemre: Ben de özür dilerim. Ama rica ediyorum bu konu kapansın Serkan ile aramda bir şey  yok.

Eylül: Tamam. Sana inanıyorum.

Eylül ve Cemre sarıldı. 

1 Gün Sonra...

Günlerden Cumartesi idi. Kader ve Meral Songüller'in evinde idi. Güney'de evdeydi. Güney'in görevi Serkan'ı çağırmaktı. Kızlar parti hazırlığı yapıyordu. Songül pasta yapıyor Kader ve Meral evi süslüyor, Güney ise balonları şişiriyor ve pankartlar hazırlıyordu.

Kader: Ayy çok güzel oldu.

Meral: E tabii benim elim değdi.

Güney ve Kader gülüştü. Güney salondan mutfağa doğru bağırdı.

Güney: Songül! Hazır mı pasta?

Songül: Hazır, hazır geldim.

Songül salona geldi.

Songül: Ooo, çok güzel yapmışsınız burayı.

Kader: Sağol canısı.

Güney: Bitti galiba bende Serkan'ı çağırayım.

Songül: Aynen. Kader sen kızları çağır.

Kader: Tamam. 

Meral: Ben de süsleneyim bari.

Songül: Aman eksik kalma.

Aradan yarım saat geçmişti. Cemre, Eylül ve Güney, Serkan kapıda karşılaştı. Eylül'ün yüzü düşmüştü.

Güney: Sizde mi buradaydınız?

Eylül: Kader çağırdı bizi.

Güney: Tamam gelin hadi.

Kızlar ve Güney ile Serkan eve girdiler. Salona adımlarını atar atmaz, alkışlar arasında ''Sürpriz'' sesleri yükseldi.

Eylül: İnanmıyorum! Ne yaptınız siz?

Songül: Küçük bir moral partisi.

Cemre: Çok güzel!

Kızlar birbirine sarıldı.

Serkan: Ne gerek vardı.

Güney: Olsun kardeşim. Bir araya geldik işte.

Meral: E hadi gelin pasta yiyeceğiz daha.

Kızlar ve Serkan ile Güney sofra başına oturdu.