Serkan: Ne?Eylül: Çok mu şaşırdın?
Serkan: Evet. Başkası olsa yine şaşırdım. Hem merak etme benim sevgilim var zaten.
Eylül: Ne?
Serkan: Çok mu şaşırdın?
Eylül: Ben..
Songül: Abi ne oluyor? Kafam karıştı.
Kader: Eylül ve Bora sevgili olmuş. Serkan da başkası ile. Ne kadar sadıkmışsınız birbirinize. Gözlerim yaşardı.
Eylül: Kader niye öyle diyorsun? Aşık kalmak zorunda mıyım?
Serkan: Aynen.
Eylül: Sen konuşma Serkan.
Serkan: Niye? Kıskandın mı?
Eylül yastığı alıp Serkan'a attı.
Eylül: Sevgilimin yanında söylüyorsun birde.
Serkan: Sevgili imiş. Bu mu sevgili?
Bora: Arkadaşım, zaten sana gıcığım sinirimi ziplatma.
Serkan: Zıplatırsam ne olur?
Serkan ayağa kalktı.
Ceyhun: Hoopp. Durun.
Güney: Sakin olun. Serkan otur abi.
Serkan: Bırak ya.
Serkan içeriden çıktı.
Bora: Eylül, bana su getirir misin?
Eylül: Getiririm.
Eylül mutfağa gitti. Serkan'da oradaydı.
Serkan: Beni mi takip ediyorsun şimdi de?
Eylül'ün aklına okulun ilk gününde ki hatırası geldi.
Eylül: Hatırlıyor musun? Sınıfa giderken beni takip ediyorsun demiştim.
Serkan: Hatırladım.
Eylül: Keşke... O günlerde olabilsek.
Eylül ve Serkan giderek yakınlaştı.
Serkan: Keşke bunlar hiç yaşanmasaydı.
Eylül: Keşke...
Serkan: Eylül, ben..
Eylül: Şiştt.
Eylül ve Serkan tam öpüşecekti ki Güney içeri girdi.
Güney: Lan.
Serkan: Güney.
Güney: Pardon böldüm. Devam edin. Nerede kalmıştınız?
Eylül: Güney ya.
Eylül suyu doldurup mutfaktan çıktı.
Güney: Oğlum ne yapıyorsun? Kızın sevgilisi içeride.
Serkan: Aman Güney ya.
Serkan'da mutfaktan çıktı.
Songül: Ahh.
Cemre: Ne oldu?
Songül: Karnım..
Güney: Doğum mu başladı acaba. İmdaat. Niye bağırıyorum ya? Çabuk hastaneye.
Cemre: Güney sakin ol. Ne doğumu daha 5 aylık.
Güney: Erken doğum olursa? Ya bebeğimi kaybedersem?
Songül: Güney! Ahh..
Cemre: Tamam Songül, sakin ol. Güney sen de saçmalama.
Kader: Derin nefes al.
Songül: Geçti, geçti.
Eylül: İyisin değil mi?
Songül: Evet, evet. Neyse yemeği getireyim.
Kader: Biz getiririz.
Defne bayılmıştı. Bir depoya atılmıştı. Biraz zaman sonra ayıldı.
Defne: Neredeyim ben?
Defne hemen yerinden doğruldu.
Defne: Anne! Telefonum..
Defne'nin telefonu yanında değildi.
Defne: İmdaat! Kimse yok mu? İmdat! Yardım edin.
Nursel Defne'nin yanına geldi.
Nursel: Sakin ol hayatım.
Defne: Anne. Ben neden buradayım?
Nursel: Canım öyle istedi de ondan.
Nursel kahkaha attı.
Defne: Ne? Nasıl? Gitmek istiyorum.
Nursel: Hiç bir yere gidemezsin. Hatta gidebilirsin ama sen gidersen kardeşin ölür.
Defne: Ne? Niye?
Nursel: Sen mı ölmek istersin? Kardeşinin mi ölmesini istersin?
Defne: Se-Serkan mı?
Nursel: O kim be? Şu mavi gözlü olan. Cemre.
Defne: Cemre mi?
Nursel: Evet.
Defne: Ya bizden ne istiyorsun?
Nursel: Bak hayatım. Donör arayışında olan bir kadın var ve ben ona istediği organları vermek zorundayım. Hayat kurtarmak istemez misin?
Defne: Hayır, ya hayır. Bırak beni!
Nursel: Ya kardeşinin hayatı yada senin.
Herkes Songül'ler de idi.
Meral: Size inanmıyorum.
Songül: Ben de.
Kader: Ben de
Eylül: Ya of. Sevgiliyiz işte uzatmayın.
Cemre: Çok acele olmamış mı?
Eylül: Hep bana yüklendiniz. Bakın Serkan'a o da hemen sevgili yapmış.
Güney: Onunla da konuşacağız.
Meral: Ee Cemre, siz ne zaman ayrı eve çıkacaksınız?
Cemre: Beni istemiyorsun yani canısı.
Meral: Hayır ondan değil yani evlisiniz ya.
Cemre: Bir çok eşya tamam. Ev alacağız sadece. Birde bir kaç eşya.
Ceyhun: Yatak odası mobilyası da var.
Güney: Bak o çok önemli. Hayatının dönüm noktası orada geçecek.
Songül: Güney!
Herkes güldü.
*****
Nursel: Hadi ama tatlım vaktim gidiyor.
Defne: Allah belanı versin.
Nursel: Sinirime dokunursan seni şuracıkta öldürürüm.
Defne: Tamam. Cevabımı vereceğim.
Nursel: Bekliyorum.
Defne: Beni bırak. Cemre'yi al.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRGIN ÇİÇEKLER 🌸
FanfictionKırık dökük hayatlarında birbirine tutunup destek alan 5 kızın hikayesi. -HİKAYE KURGUDUR! DİZİ İLE BİRE BİR AYNI DEĞİLDİR!- Diğer hikaye: SOLGUN; Yeni Hayat KIRGIN ÇİÇEKLER BLOG KALBİNE TUTSAK