KIRGIN ÇİÇEKLER 🌸

97.BÖLÜM-KAVUŞMA

Olayların ardından 3 gün geçer, Güney'in durumu iyidir, hastaneden çıkmış evde dinleniyordur, Songül Güney'e bebek gibi bakıyordur. Kızlar her gün karakola gidiyor Eylül'den haber olup olmadığını öğreniyordu, hepsi endişeliydi. Kemal, Eylül'ü bir bağ evine kapatmış, onunla birlikte olmazsa aç, susuz bırakacağı tehditleri savuruyordur.

Kemal: Eylül, acıktın mı kız?

Eylül istemsizce kafasını salladı.

Kemal: Eh ne yapman gerektiğini biliyorsun gülüm.

Eylül: Ya Kemal abi, en azından su ver. Bak verdiğin o yarım şişe su bitti.

Kemal: Bana bak kız Eylül, ben seni buraya beslemek için mi getirdim ha?

Eylül, kaçabilmek için sinsice bir plan yaptı.

Eylül: Tamam...

Kemal: Ne tamam?

Eylül: Seninle birlikte olacağım.

Kemal bir anda heyecanlandı.

Kemal: Eğer bir hainlik yaparsan...

Eylül: Ya vallahi yapmayacağım. Sadece yemek ve su istiyorum.

Kemal: Tamam kız o zaman.

Kemal Eylül'ü tuttuğu odanın kilidini açtı. Eylül'ü öpeceği sıra da Eylül ağır bir cisim ile kafasına vurup bayılttı. Anahtarları da elinden alıp odadan çıktı. Evin kapısını açtı ve dışarıya çıktı. Dışarı da kimse yoktu. Belli, belirsiz bir yere doğru yürümeye başladı.

Kızlar ve Serkan Songül'lerin evinde buluşmuşlardı.

Serkan: Hala bir haber yok ya! Delireceğim!

Songül: Ya Serkan sakin olur musun? 

Cemre: Ya Serkan haklı, ya bir şey olduysa?

Songül: Cemre, sen de yapma lütfen. İyi düşünün.

Kader: Bir şey olmayacak kardeşimize. Sağ salim gelecek.

Meral: İnşallah...

O sırada Güney yerinden kalmaya çalışıyordu.

Songül: Dur Güney ne yapıyorsun?

Güney: Su alacaktım.

Songül: E ben getiririm.

Güney: Aşkım sen çok yoruluyorsun.

Songül: Ne olacak elime mi yapışacak?

Songül su almaya gitti.

Eylül yürüye, yürüye bir yola çıkmıştı. Ne yöne doğru gideceğini bilmezken birden önüne bir araba çıktı. Araba durdu. Araba da ki kadın aşağı indi.

Kadın: Ne yapıyorsunuz burada?

Eylül: Lütfen kurtarın beni ondan lütfen!

Kadın: Kimden?

Eylül: Kemal, şimdi uyanacak beni öldürecek.

Kadın: Bin çabuk arabaya bin!

Eylül kadının arabasına bindi. Başından geçenleri kadına anlattı. Kadın Eylül'ü Songül'lerin evinin oraya bıraktı.

Eylül: Çok teşekkür ederim.

Kadın: Rica ederim.

Kadın gidince Eylül Songül'lerin kapısını çaldı. Herkes hala oradaydı. Kader gidip kapıyı açtığında karşısında Eylül'ü görünce şok oldu.

Kader: Eylül!

Kader'in sesine herkes yanına geldi. Onlar da Eylül'ü görünce  şok oldular.

Cemre: Eylül!

Eylül: Kızlar!

Eylül kızlara, ardından Serkan'a sarıldı.

Meral: Eylül, ne oldu sana? Meraktan öldük.

Eylül: Her şeyi anlatacağım kızlar.