Schowane już suknie kolorowe
Kielichów młodych zamknięty dreszcz
Owite już prędko płaszczem szerokim
Zasnęłyście płaczem majowych łez
I cóż może począć ta ziemia gorzka
Co cuci was do piękna
Skoro wasze skronie leżą zabite
Bladością znów z blaskiem igra
I wy, zaspane egoizmem
Co gwiazdom wprost w oczy kłamały
Wstydem już wasze serca zalane
Miłości przyjąć nie chciały
A może wiąz stary podpowie
Co kochankom schronienie dawał
Jak rozbudzić betonu kwiaty
Które w snach tęsknością płakały...
06.09.2016
CZYTASZ
Dwanaście oddechów nocy
PuisiZbiór wierszy z nutą melancholii, traktujących o tęsknocie, poszukiwaniu swojego miejsca w świecie, miłości i o tym wszystkim, o czym dzisiejszy świat zapomniał...
