Death University

Chapter 4

Chapter 4: Brother

Nakakapanibago na may kasama ako sa dorm. Sa isang kwarto, may dalawang single beds. Mas masaya ngayon na may kasama ako kumpara sa ako lang mag-isa. The night is scary because there are a lot of killers sprouting everywhere.

Tapos na ang English class namin. Next class is Science. Magkaklase kami ni Julia.

"Okay, so the cells are...." Tuloy-tuloy na sabi ni Mrs. Kang. Hindi ako nakinig sa kanya at nag-take down notes na lang ako.

"Zaya, makinig ka nga. Nagte-take down notes ka nga pero hindi ka naman nakikinig. Iba kaya ang take down notes sa pakikinig talaga sa teacher." Saway ni Julia.

Tsk. I don't care. "I'll die anyway. Why would I even bother to listen?"

"Hey, don't say that! Mabubuhay ka ng napakatagal! 'Wag kang nega!"

Pagkatapos ng klase, inutusan ako ni Mrs. Kang at umalis rin si Julia dahil pinatawag na naman siya ni Madame Selina. What's with Julia? Bakit lagi siyang pinapatawag?

"Miss Dawnt, pakidala nga itong mga pangalan ninyong magkaklase sa science corner dahil eche-check ko 'yan doon." Ani Mrs. Kang.

"Okay po," Sagot ko at kinuha ko ang papel na may mga pangalan namin.

Habang naglalakad ako, may isang full name na pumukaw sa atensyon ko.

'Syracuse, Julia Danais'

Bigla akong natigilan. Wait, what?! Syracuse? That's the president's last name!

The full name of the president is Dark Damier Syracuse, and so it means that... magkadugo sina Julia at ang president?!

Eto ba ang tinutukoy ni Demi? At ito ba ang sinabi niyang dangerous? I can't believe this! My jaw just dropped!

Habang patuloy akong naglalakad ng wala sa sarili, may nabunggo akong matigas. Tinignan ko kung sino ang nabunggo ko. And damn it, I bumped on a man's chest for Pete's sake!

Tinignan ko ang itsura ng lalake at laking gulat ko nang makita kung sino ang nabangga ko.

It was the man that saved me on my first night here at Death University! 'Yung lalakeng niligtas ako ng nanganib 'yung buhay ko! Sigurado akong siya 'yon! He is in front of me!

"S-Sorry," Sabi ko sa kanya at aalis na sana ako nang hinablot niya bigla ang braso ko.

Maraming estudyante ang nagbubulung-bulungan. Nagsitigilan ang mga estudyante sa kung ano ang pinagkakaabalahan nila at inilapat nila ang atensyon sa akin at sa lalakeng nakabangga ko.

What's with this? Bakit parang big deal sa mga estudyante?

"Miss, kung maglalakad ka, make sure that your full attention is on the street you are walking on." Wika niya.

Wow, ha? Ano ba siya rito at kung makaasta parang sa kanya itong buong unibersidad? Masyadong arogante!

"Sorry nga, diba? May binabasa lang ako at may gumugulo lang sa isipan ko!" Naiiritang kong sagot. Nataranta ang mga estudyante dahil sa sinabi ko.

"Ang bago-bago mo pa lang dito sa DU, ganyan ka na makaasta. And I don't fuckin' care kung may gumugulo sa isipan mo." Masungit niyang sagot na mas nagpa-inis lang sa'kin.

"Grabe ka makapag-salita, ah! Sumusobra ka na! Sino ka ba? Ano ka ba dito at kung makaasta ka, parang ikaw ang presidente ng school na 'to?!" Pumutok na ang butchi ko dahil nakakairita talaga ang lalakeng nasa harapan ko ngayon!