Death University

Chapter 76

Chapter 76: Use Me

Hindi ako makapaniwala. Nananaginip lang ako, diba? Hindi totoo yung nakita ko na naghahalikan sila? Hindi 'to panaginip but I just wish it was. Am I that easy to replace? Kulang ba talaga ako?

I can't see myself doing it to him. I can't imagine kissing another guy after breaking up with him. Pero bakit ang dali lang para sa kanya?

Mapait akong napangiti habang umaagos pa rin ang mga luha sa mga mata. I'm tired. I'm tired of everything. I'm tired of pain. Why do I always get hurt? Hindi ko ba deserve na maging masaya?

Nagiging masaya ako, pero panandalian lang. Kailan kaya ako magiging ganap na masaya? Siguro mamamatay na lang ako sa lugar na 'to na hindi ko pa nakakamit yung tunay na kaligayahan. And I don't even know if I'll be able to love again.

I suddenly remembered his words, "Space? Pagkatapos ba ng space na 'yan, tayo pa rin?" Siya naman pala yung naunang maghanap ng iba. Ang tindi ng impact sa'kin nung mga pangyayari. First, I broke up with him and second, he kissed another girl immediately.

I have questioned myself a thousand fucking times already. Ano bang problema sa'kin? Am I ugly? Am I not caring? Am I selfish? To simply put it all together, am I not enough?

I'm insecure as fuck and I hate it.

"What the hell?"

Agad akong napatayo mula sa pagkakaupo sa sahig ng buksan ni Julia ang pinto. I immediately wiped my tears and I tried to walk away but she stopped me from walking out.

"What's happening?" Boses 'yun ni Godwin na nasa labas pa ng dorm.

"I'll see you later," Sabi naman ni Julia at nakita kong tumango-tango si Godwin, tila naiintindihan siya.

Pilit akong pumiglas sa hawak ni Julia pero hindi niya 'ko hinayaan. She immediately closed the door and she took me to the couch to sit. Nagpatianod na lang ako sa kanya dahil nanghihina ako. I already feel too weak to care.

"What happened? Why are you crying?" Tunog nag-aalala ang boses niya. Hindi ko alam bakit ganito pero bumagsak na naman ang mga luha ko. Agad niya naman akong niyakap at inalo. Iyak lang ako ng iyak. "Shh, it's alright."

Ang big deal pa rin kasi sa'kin. Kahit wala na kami, sobrang sakit lang sa pakiramdam na makita sila ni Reena sa ganong ayos.

I calmed down a bit after Julia hugged me tight. Ang sakit ng mga mata ko dahil sa kakaiyak. Hindi ko alam kung ano ang idadahilan ko sa kanya.

"What happened?" Tanong niya habang hinahawakan ang magkabila kong pisngi.

"W-We b-broke up," 'Yun na lang yung dinahilan ko.

I can't tell her that I saw her brother kissing another girl after our breakup. She might confront him and I don't want her to fight with her brother. Kahit ganon na ang nangyari, ayaw ko rin namang masira yung relasyon nila sa isa't-isa kung sakali.

Nanlaki naman ang mga mata niya. "What?! Kailan pa?"

"Y-Yesterday. A-Ako yung nakipaghiwalay."

She removed her hands from my cheeks. "Bakit? I don't understand! You're each other's lifeline."

"And being the lifeline of each other is unhealthy, Julia. W-Well we... we had a fight and we couldn't contain our emotions."

Hindi ko naman maaaring sabihin sa kanya yung tungkol sa secret vault dahil sabi ni Dark ay hindi raw dapat 'to sabihin sa iba even to Julia. Kahit naman wala na kami at nasasaktan ako ngayon dahil sa kanya, hindi ko pa rin ipagkakalat ang natuklasan.