Scarlett als voorbeeld
Emma
Nooit in mijn leven had ik gedacht dat dit moment zou komen. En Austin ook niet blijkbaar. "Volgens mij heb ik je verkeerd verstaan." mompelde hij langzaam. Ik rolde met mijn ogen en sloeg daarna mijn armen om me heen." Doe nu niet alsof ik iets vreemds zei " bromde ik. Austin's wenkbrauw schoot meteen de hoogte in.
"Ik wil graag andere kleren, waardoor het makkelijker is om op dit schip rond te lopen." herhaalde ik mijn zin van daarnet." Waarvoor heb jij in godsnaam andere kleren nodig? Die jurk is toch goed genoeg?" Austin begreep duidelijk mijn punt niet. Hij bekeek me ook echt alsof ik net iets heel raars gezegd had. Was het dan zo vreemd dat ik om andere kleren vroeg? Ik kon nu moeilijk overboord springen, naar een haven zwemmen en daar zelf kleren kopen ...
"Wat voor kleren moet je dan hebben?" Hij liep om me heen en zocht iets in zijn boekenkast. Alsof hij me zo duidelijk wou maken dat dit gesprek nergens toe zou leiden en dat hij belangrijkere zaken te doen had. "Gewoon. Zoals iedereen hier, " begon ik." Zodat ik hier wat mee kan helpen." Zijn hoofd draaide onmiddellijk mijn richting uit. Zijn hand bleef in de lucht hangen, net voor de rug van één van de boeken.
"Meehelpen? " herhaalde hij. Daarna begon hij te lachen." Ik heb je niet naar hier gehaald om te werken, Emma. Je bent nog steeds ontvoerd. Hoe vriendelijk je ons ook kunt vinden, het liefste van al heb ik dat je in mijn kajuit blijft. Zodat ik niet elke keer hoef te kijken of je hulp nodig hebt." Zijn hand greep naar het boek en trok het uit het rijtje, om daarna naar de tafel toe te stappen en het daarop te leggen.
" Scarlett helpt toch ook mee?" Ik gooide mijn armen in de lucht. "Scarlett is anders. Zij heeft voor dit leven gekozen. Ik heb jou hier gebracht," Zijn ogen boorden bijna in die van mij, om zo zijn woorden kracht bij te zetten. "Je gaat niet meehelpen. Punt. Einde discussie."
*****
Austin
Emma was boos naar het dek gestompt. In haar pad had ze een aantal deuren hard dichtgegooid. Alsof ik daardoor mijn besluit zou veranderen. Ergens vond ik het wel een goed idee, dat ze zou helpen. Daardoor zou ze iets om handen hebben en zich wat minder vervelen. Alleen was dat werk niet geschikt voor vrouwen. Het had Scarlett weken, zelfs maanden, gekost om eraan te kunnen wennen.
Het was ook nog steeds de bedoeling om Emma te ruilen. Voor geld. Voor juwelen. Ik was er nog niet helemaal uit. Eigenlijk was Emma gewoon een pion in mijn plan om wraak te nemen op haar vader. Misschien kon ik Emma gewoon ruilen voor haar vader. Hij zou zijn eigen leven wel opofferen voor zijn dochter, niet?
Bij de eerste haven die we tegen kwamen, zouden we aan land gaan. Ons schip was wat beschadigd door de storm. Het was dus dringend tijd dat we aan land gingen. Onze benen even strekken. Dan kon ik ook eindelijk de brief versturen naar Emma's vader. Hoewel hij waarschijnlijk wel al wist dat ik haar ontvoerd had. Daardoor zou mijn plan eindelijk in werking treden.
Ondertussen was ik al gewend aan Emma's aanwezigheid. Als ze in de buurt was, kon ik het niet laten om haar toch even te bekijken. Ik bleef natuurlijk een man. Ik was, zoals alle mannen, gevoelig voor mooie vrouwen. En Emma was zeker één van hen. Toen ze hier net aankwam, en haar trouwjurk aanhad, werd ik echt op de feiten gedrukt. Dat ik haar ontvoerd had. Dat ze buiten bereik was. Maar nu ze een andere jurk aanhad, leek ik helemaal het noorden kwijt.
We waren ook veel vaker bij elkaar dan zou moeten. Ze sliep in mijn kajuit, maar ik kon het toch niet laten om af en toe, toevallig, eens binnen te gaan. Net zoals nu. Ik had helemaal uit het niets een boek gepakt. Zonder reden. Het was gewoon een excuus om heel even bij haar in de buurt te zijn.
Ik moest zo snel mogelijk veranderen. Ik mocht die gevoelens, die drang om bij haar te zijn, niet de bovenhand laten nemen. Als alles meezat dan zou ze binnen een aantal weken terug naar huis gaan. Dan zou ik haar niet meer zien. Het had dus geen zin, geen nut, om me aan haar te binden. Niet als vrienden. En zeker niet als iets meer.
A/N: Wat binnen kijken in het hoofd van Austin :)
Vote/Comment/Follow
JE LEEST
My Pirate Adventure [#Watty Winner 2020]
AdventureEmma's leven was helemaal voor haar uitgestippeld. Binnen een aantal weken was haar huwelijk, met één of andere sergeant. Zelf had ze geen idee wie dat was. Laat staan dat ze dat wou weten. Het enige wat ze wist, was dat haar vader hem een goeie...