My Pirate Adventure [#Watty Winner 2020]

29.

Wat moet ik doen?!

Emma

Ik had zijn verhaal helemaal aanhoord. Eigenlijk had ik niet veel keuze. Eerst probeerde ik hem te negeren. Mijn oren te bedekken zodat ik zijn stomme excuses niet zou horen. Dat was tot ik merkte dat het zijn persoonlijke verhaal was. Het maakte me nieuwsgierig, dus was ik blijven luisteren.

Mijn hart brak een paar keer voor hem. Ik kon me niet voorstellen hoe het vroeger was voor hem. Om eerst zijn moeder en dan zijn vader te verliezen. Bij alle 2 had hij aan de zijkant gestaan en alles meegemaakt. Bij het laatste stuk maakte hij me verbaasd. Ik geloofde het zelfs niet. Alleen leek het niet alsof hij tegen me loog. Het leek echt een verhaal uit zijn hart te zijn.

Was mijn vader echt in staat om iemand te laten vermoorden? Iemand met een zoontje? Hij wist goed genoeg dat Austin dan een wees zou worden. Had mijn vader dan echt zo weinig gevoelens? Tot mijn eigen spijt had ik het antwoord al op die laatste vraag. Mijn vader had me zelf uitgehuwelijkt. Mijn vader deed enkel waar hij zelf beter van werd. Daar was mijn verloving een voorbeeld van. Het was dus goed mogelijk dat dit verhaal echt was. En dat deed me pijn.

Ik besefte pas dat ik naar buiten ging,toen ik echt buiten stond. Austin liep net terug naar zijn kajuit. Ik rende achter hem aan. "Austin ... wacht!" Hij draaide meteen om, bij het horen van mijn woorden. Voor de eerste keer in al die weken zag hij er verdrietig uit. Hij had nog nooit zijn gevoelens getoond en nu was alles te lezen in zijn ogen. In zijn lichaamshouding. Zijn schouders hingen naar beneden. Zijn ogen keken naar beneden. Alsof hij beschaamd was voor zijn verhaal.

Alleen kon hij daar helemaal niets aan doen. Hij had dus helemaal geen reden om zich beschaamd te voelen. Hij was, net zoals de anderen, gewoon een personage geweest. Anderen hadden het verhaal voor hem geschreven. Mijn vader was één van hem. Als er iemand beschaamd moest zijn was ik het wel.

Austin had me ontvoerd, maar hij had me niet slecht behandeld. Hij sloeg me niet. Hij liet me niet verhongeren. Hij had me niet misbruikt. Andere mannen hadden waarschijnlijk wel die dingen met me gedaan. Hij niet. En dat terwijl ik hem altijd deed denken aan mijn vader. Aan wat er met zijn ouders gebeurd was. Ik kon me niet voorstellen hoe moeilijk dat voor hem moest geweest zijn.

"Het spijt me dat ik zo snel conclusies heb getrokken." Ik wist niet goed wat ik moest zeggen. Hoe ik echt kon zeggen hoeveel het me speet. Niets kon goedmaken wat er gebeurd was.

"Ik ... Ik had je eerst moeten vragen wat er aan de hand was. Natuurlijk weet ik waarom je het mij niet wou vertellen." Om te beginnen was ik nog steeds een gevangene. En hij wist goed genoeg dat ik hem nooit zou geloven. Ik wist zelf ook niet goed wat ik moest denken.

"Ik besef heel goed dat je de kant van je vader neemt. Dat je gaat proberen om me op andere gedachten te brengen." Dat was ik niet van plan. Austin zou niet meer van gedachten veranderen. Hij had verschrikkelijk dingen meegemaakt, deels de schuld van mijn vader. Het was logisch dat hij wraak wou.

"Ik heb mijn besluit gemaakt toen ik 14 was, Emma. Je vader gaat boeten voor wat hij mijn vader aangedaan heeft. Ik verwacht niet dat je dat goedkeurt. Ik verwacht ook helemaal niet dat je hier wilt blijven, dus zodra mijn plan gelukt is zal ik je in de eerste haven afzetten en dan kan je beginnen aan je leven." Hij draaide zich om en liep zijn kajuit in. De deur ging meteen dicht. Zo gaf hij me geen kans om te reageren.

Ik wou hier niet weg. Austin, Scarlett en de rest waren de eersten die me echt aanvaarden voor wie ik was. Ik werd geen vrienden met ze omdat mijn vader rijk was. Niet omdat mijn vader ze betaalde. Niet omdat ze met me wouden trouwen voor macht. Al die andere dingen had ik wel al meegemaakt.

Als ik terug aan wal ging zou het niet lang duren voor ze me zouden vinden. Dan zou ik toch nog moeten trouwen en zou mijn leven gedaan zijn. Hier had ik tenminste een leven. Met mensen die om me gaven. Zelfs al had ik mijn vader dan niet in mijn leven. Hij had zijn eigen keuzes gemaakt en daar zou hij mee moeten leren leven. En de gevolgen van dragen.

A/N: Laat zeker weten wat jullie ervan vinden!

Vote/Comment/Follow