30.

1.7K 85 8
                                    

Barsten in de vriendschap

Emma

Austin negeerde me. Ik zag hem de volgende dagen bijna niet. Volgens mij wisten we gewoon alle twee niet hoe we ons nu moesten gedragen. Ik bleef maar aan denken aan wat Austin van plan was. Kon ik hem echt mijn vader laten vermoorden? Diep vanbinnen wist ik dat ik hem moest tegenhouden. Alleen wist ik niet hoe.

Ik zuchtte diep. Mijn hele leven was op zijn kop gezegd. Ik wist niet meer wat ik moest doen of zeggen. "Volgens mij heb je eens nood aan een gesprek." Scarlett legde kort haar hand op zijn arm, om zo mijn aandacht te trekken.

"Austin heeft me verteld dat je alles weet nu." Het verbaasde me niet dat hij haar in vertrouwen genomen had. "Ik weet dat het hard aankomt." Ze wreef over mijn arm.

"Ik weet gewoon niet goed wat ik moet denken. Eigenlijk zou ik razend moeten zijn nu ik weet wat Austin van plan is. Alleen voel ik me niet zo nu ik weet wat Austin allemaal heeft meegemaakt." Ik zuchtte opnieuw diep.

"Het verbaasd me dat Austin eerlijk geweest is. Na mij ben jij de enige aan wie hij het verteld heeft. Anderen weten het natuurlijk van horen zeggen of waren erbij, dus dat is niet hetzelfde." Moest ik me nu beter voelen nu Austin me vertrouwde?

"Ik kan niet geloven dat mijn vader de  reden is van Austin's slechte jeugd. Hij is zo snel moeten opgroeien. Hij kreeg opeens zo veel verantwoordelijkheden, die een jonge tiener niet zou moeten hebben." Ik schudde mijn hoofd toen ik eraan dacht.

"Het heeft Austin gemaakt tot wie hij nu is. En daar kan niemand iets aan veranderen. Het verleden blijft het verleden. We kunnen alleen iets doen aan het heden en de toekomst"

-----

Scarlett

"Ik heb antwoord gekregen op mijn laatste brief." Iedereen was van boord gegaan. Dit was de laatste haven voor we de confrontatie zouden aangaan met Emma's vader. We zorgden voor proviant. Nieuwe wapens. Kogels. Buskruit. Medicijnen. We zouden hier op zee wachten tot we antwoord kregen. Blijkbaar was dat er sneller dan verwacht.

"Overmorgen is het zover. Dan doen we de zogezegde overdracht." Austin had me al verschillende keren uitgelegd wat er ging gebeuren. Ons schip zou de overdracht doen. Op één van de stranden in de buurt. Een paar andere schepen zouden ons helpen. Austin's vader was een graaggeziene piraat in zijn wereld. Sommigen hadden eerst op zijn schip gewerkt, voor ze zelf kapitein werden. Velen waren dan ook geschokt om te horen dat hij vermoord was. En ze waren dan ook klaar om zijn dood te vreken.

Vanop het strand zou niemand de andere schepen kunnen zien. Zij zouden onopgemerkt naar ons toe kunnen komen. Alleen was het wel te hopen dat Emma's vader zelf geen versterking meegebracht had. Dat zou ons plan flink in de war sturen.

"Emma staat aan onze kant, Austin. Ze weet goed genoeg dat haar vader fouten gemaakt heeft. Daarom gaat ze je niet tegenhouden. Ze gaat het jullie twee laten uitvechten." Austin knikte kort. In zijn ogen was te lezen dat hij verbaasd was door Emma's reactie.

"Misschien moet je zelf nog eens met haar gaan praten, voor alles begint. Er is een kans dat het misgaat." Hij draaide zijn hoofd kort de andere kant uit, zodat ik niet kon zien hoe hij daarop reageerde. Dit was zijn laatste kans om met haar te praten. Als hij het niet zou overleven, of als ze Emma toch te pakken kregen dan waren ze elkaar kwijt. Het was nodig om hem nog eens met zijn neus op de feiten te drukken.

"Ik heb nog wat werk. Kan je me even alleen laten?" Zijn stem kraakte. Het signaal dat hij meer voor haar voelde dan hij toegaf. "Beloof me dat je met haar gaat praten. Dan ben ik weg." Ik kruiste mijn armen en wachtte even af. Austin verbrak nooit een belofte, dus nu stond hij echt met zijn rug tegen de muur.

"Ik beloof het." mompelde hij. "Kan je nu weggaan?" Zijn ogen zagen de glimlach op mijn gezicht niet. Ik had deze discussie gewonnen en daar was ik blij om ook. Zoals gezegd verliet ik zijn kajuit, zodat hij genoeg tijd had om na te denken over alles dat hij tegen Emma wou zeggen.

 Zoals gezegd verliet ik zijn kajuit, zodat hij genoeg tijd had om na te denken over alles dat hij tegen Emma wou zeggen

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.


A/N: Een beetje inzicht in de twee dames hun gedachten :p

Het spannende deel komt dus in zicht!

Vote/Comment/Follow

My Pirate Adventure [#Watty Winner 2020]Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu