Love will remember

Μέρος 13ο

Απρίλιος, 2017 (παρόν)

Λυδία

Θαρρώ πως έφτασε η πολυπόθητη μέρα. Και ναι λοιπόν...σήμερα είναι η μέρα συνάντησης με τον Αυγέρη. Η μέρα που περίμενα εδώ και 1 εβδομάδα από τότε που μου έστειλε το γράμμα. Μια εβδομάδα που πέρασε αργά και βασανιστικά, μιας και πέρασαν από το μυαλό μου όλες οι εικόνες του παρελθόντος. Πάνω που είχα καταφέρει να ξεγράψω όσο μπορούσα τουλάχιστον το παρελθόν, αυτό το γράμμα με γύρισε ξανά πίσω. Για αυτό θα πάω στη συνάντηση μαζί του. Θα τον αφήσω να μου πει όσα θέλει, αλλά μετά τέρμα. Από τη στιγμή που έλαβα αυτό το γράμμα κάθε πιθανό ενδεχόμενο έχει περάσει από το μυαλό μου...ότι έπαθε κάτι η κυρία Ηλέκτρα, ή κάποιο από τα παιδιά, ότι εκείνος έχει κάποιο οικονομικό πρόβλημα και θέλει τη βοήθειά μου και ούτω καθεξής.... 

Κατεβαίνω τις σκάλες του σπιτιού, έχοντας πρώτα βάλει ένα απλό τζιν συνδυασμένο με μια κοντομάνικη άσπρη μπλούζα, μιας και ο καιρός έξω ''μαρτυρά'' πως το καλοκαίρι είναι κοντά, και παίρνω από την κρεμάστρα το μαύρο μπουφάν μου, όταν η φωνή του Σωτήρη με σταματά. Ακόμα δεν πήγε στην εταιρεία αυτός?

''για πού το 'βαλες? Υποτίθεται δεν έρχεσαι στην εταιρεία επειδή έχεις ίωση, κι όμως βγαίνεις έξω?'' ρωτάει με σοβαρό ύφος

''Να πάρω κάποια φάρμακα που μου έγραψε ο γιατρός πάω, δεν έχω σκοπό να κάνω βόλτες, μην ανησυχείς'' λέω το πρώτο ψέμα που μου έρχεται στο μυαλό. ''εσύ πως και δεν πήγες στην εταιρεία?''

''είπα να δώσω άδεια στον εαυτό μου. Εγώ είμαι το αφεντικό''

''ωραίο σκεπτικό. Οι άλλοι δουλεύουν σαν τα σκυλιά και εσύ...''

''ποια μιλάει τώρα...εσύ έχεις να πατήσεις στη δουλειά μια εβδομάδα Λυδία μου. Τι έγινε? Έχεις και τα μούτρα να με ειρωνευτείς?''

''Σωτήρη όπως σου έχω πει επανειλημμένες φορές είμαι άρρωστη. Και τώρα μην με καθυστερείς. Άσε με να φύγω..'' τού αποκρίνομαι και κλείνω την πόρτα πίσω μου.

Απορώ γιατί τον παντρεύτηκα...δεν ήταν μονόδρομος η λύση. Θα μπορούσα να είχα παντρευτεί τον Χρήστο. Αλλά εγώ εκεί, να επιμένω....πόσο ανόητη ήμουν.

Μπαίνω στο αυτοκίνητό μου και κατευθύνομαι προς την αποθηκούλα. Τα συναισθήματά μου είναι μπερδεμένα. Έχω τρομερό τρακ και το προαίσθημά μου μού λέει πως ο Αυγέρης κάτι έχει σκαρώσει. Και όπως δυστυχώς έχει αποδειχτεί και στο παρελθόν, τα προαισθήματά μου βγαίνουν πάντα αληθινά...!