Love will remember

Μέρος 23ο

Χρήστος

Μερικές φορές φαίνεται πως ο δρόμος της καρδιάς είναι o μόνος σωστός δρόμος που πρέπει να ακολουθήσεις.

 Ό,τι κι αν έγινε, η μοίρα την ξαναέφερε στη ζωή μου, το δικό της πεπρωμένο έγινε ξανά ένα με το δικό μου. Όσο κι αν προσπάθησα, δεν κατάφερα να τη βγάλω από τη ζωή μου. Δεν θα άντεχα να την αφήσω να ξαναφύγει. Με αγαπάει και την αγαπάω, δεν μας αξίζει να ζούμε άλλο χωριστά. Όταν μου είπε πως μ'αγαπάει ακόμα, κάθισα και σκέφτηκα. Δεν είχα το κουράγιο να την ξανααφήσω πάλι, ούτε βέβαια να προχωρήσω ξανά σε σχέση μαζί της. Με εμπόδιζαν οι παρούσες συνθήκες..παντρεμένη με παιδί. Δεν είναι δα και τόσο εύκολο, έτσι δεν είναι? 

Εν τέλει αποφάσισα να μην αντισταθώ στη μοίρα μου. Δεν μπόρεσα να την κρατήσω άλλο σε απόσταση από μένα, ήταν πάνω από τις δυνάμεις μου. 

Το νεραϊδοκόριτσο έγινε πάλι δικό μου. Πάντα δικιά μου ήταν. Ό,τι κι αν έγινε, σε μένα ανήκει. Το κατάλαβα από τον τρόπο που με κοίταξε, όταν την ξανααποκάλεσα ''νεραϊδούλα μου'', όταν την ξαναφίλησα....

Μου τα εξήγησε όλα. Όταν πέθανε ο Αντώνης δεν ήθελε να βλέπει κανέναν από την παρέα, αλλιώς θυμόταν ξανά και ξανά εκείνο το ατύχημα. Όταν ο Σωτήρης της ζήτησε να παντρευτούν, δέχτηκε μόνο και μόνο για να διαγράψει το παρελθόν, για να ξεχάσει εμένα..δεν τα κατάφερε ποτέ, από ό,τι μου εκμυστηρεύτηκε. Δεν αγάπησε ποτέ της τον άντρα της. Επέλεξα να την εμπιστευτώ, δεν υπάρχει λόγος να μου λέει ψέματα.

''δεν τον αγαπάς, μα με το που παντρευτήκατε έμεινες αμέσως έγκυος'' παρατηρώ όταν έχει τελειώσει να μου εξιστορεί την ιστορία της. Τη βλέπω να διστάζει λίγο, δεν περίμενε λογικά να της πω κάτι τέτοιο.

''Χρήστο μου, αυτό δεν σημαίνει πως τον αγαπούσα κιόλας. Μόνο αυτό έχεις να πεις? Εγώ εδώ σου άνοιξα τα εσώψυχά μου..''

''εντάξει, εντάξει. Έλα εδώ'' την καλώ να έρθει πιο κοντά μου στον καναπέ και την αγκαλιάζω.

''τι θα κάνω εγώ με σένα?'' τη ρωτάω χαιδεύοντας τα μαλλιά της. Έχουν ακόμα αυτή τη μυρωδιά που με τρελαίνει...

''θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας για να είμαστε ξανά μαζί, υπόσχεσαι?'' με κοιτάζει. Τα μάτια της είναι μουσκεμένα.

''Υπόσχομαι'' τη χαϊδεύω στο μάγουλο. ''για να γίνει όμως αυτό πρέπει να χωρίσεις. Άμεσα'' 

''θέλω να χωρίσω, ναι....αλλά σκέφτομαι τον γιο μου. Σίγουρα θα πληγωθεί...'' 

''εφόσον ο γιος σου είναι δυστυχισμένος με έναν πατέρα σαν τον άντρα σου, δεν θα πληγωθεί. Είναι έξυπνο παιδί ο Αντώνης, το κατάλαβα από την πρώτη στιγμή που τον είδα..''