Love will remember

Μέρος 4ο

''Πωπωπω ρε φίλε, τι δωματιάρα είναι αυτή, τι πολυτέλειες ζούμε ρε φίλε σήμεραα'' ο Γιάννης σκουντάει τον Χρήστο, καθώς ο Αντώνης πέφτει στο ένα κρεβάτι, αγνοώντας τους.

Ο Χρήστος επιλέγει να αγνοήσει το παραμιλητό του φίλου του και να συστηθεί στον προσωρινό τους συγκάτοικο.

-''εμμ, Χρήστος.. χάρηκα'' απλώνει το χέρι του και ο Αντώνης ανταποδίδει τη χειραψία:

-''Αντώνης. Θα έλεγα παρομοίως αλλά αυτό εξαρτάται από το πόσο ήσυχοι θα είστε. Αν κρίνω από το φιλαράκι σου βέβαια, δεν νομίζω να είστε και πολύ...''χαμογελάει αμυδρά και πέφτει στο μαξιλάρι πίσω του.

-Ποιος... ο Γιάννης? Μην τον βλέπεις έτσι, είναι ήσυχο παιδί κατά βάθος... πολύ βάθος βέβαια αλλά...

ο Γιάννης τον διακόπτει δικαιολογώντας τον εαυτό του: 

-''Γιάννης, χάρηκα. Μην με βλέπεις έτσι φίλε μου, πολύ καλό παιδί είμαι εγώ, πολύ καλό. Εμμμ, να σου κάνω μια ερώτηση?''

Ο Αντώνης γνέφει θετικά.

-Μια ξανθιά κοπέλα...από το σχολείο σου...Κατερίνα άκουσα πως τη λένε........εμμμ...μήπως έχει κάποιο αγόρι? Ξέρεις?

Ο Γιάννης αγνοεί τα απανωτά σκουντήματα του Χρήστου. μα ήδη είναι πλέον αργά...

-Το Κατερινάκι να το αφήσεις ήσυχο...δεν είναι για τα μούτρα σου...είναι έτοιμη να τα φτιάξει με τον κολλητό μου αυτή την περίοδο οπότε κοντά τα χέρια σου μη στα κοψω.

Ο Αντώνης προειδοποιεί τον Γιάννη και τον πλησιάζει όλο και περισσότερο, όταν ο Χρήστος αποφασίζει πως πρέπει να επέμβει.

-Πς, για ηρέμησε λιγάκι. Μια ερώτηση έκανε το παιδί. 

-Τώρα εσύ τι το παίζεις? Δικηγόρος? Οι τσαμπουκάδες αλλού, όχι σε μένα...

-Θα σε φοβηθώ νομίζεις? Κάτι κακομαθημένα σαν εσένα χωρίς τον bodyguard τους δεν μπορούν να ρίξουν ούτε ένα χαστουκάκι....τι έγινε? Γιατί δεν παίρνεις τον μπαμπάκα τηλέφωνο να σε βοηθήσει?

-Δεν έχω ''μπαμπάκα'' ηλίθιε. Και παράτα με ήσυχο!!

Το πρόσωπο του Χρήστου μαλακώνει και αυτόματα αφήνει το μπράτσο του Αντώνη.

-''Συ..συγγνώμη...δεν το ήξερα...αλήθεια συγγνώμη..'' σπεύδει να απολογηθεί αμέσως.

-''Είναι άτοπο να ζητάς συγγνώμη για κάτι που δεν ήξερες'' ο Αντώνης γελάει πικρά και πέφτει στο κρεβάτι πίσω του, γυρίζοντας την πλάτη του στον Γιάννη και στον Χρήστο, ο οποίος τον κοιτά μετανιωμένος. Τα πρώτα δάκρυα του Αντώνη δεν αργούν να κάνουν την εμφάνισή τους.