Εκείνη η εκδρομή του 2005...το συγκρότημα, τα γέλια, τα κλάματα, η δυνατή φιλία, ο παθιασμένος έρωτας....
Μπορεί ο θάνατος να τα σβήσει όλα σε μια στιγμή? Μπορεί ο πόνος της απώλειας να σε σημαδέψει για το υπόλοιπο της ζωής σου?
Κι αν π...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Λυδία
Κάποιος κάποτε είπε ότι θαύματα δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν αν πρώτα δεν πιστέψουμε σε αυτά με όλο μας το ''είναι''. Δεν είχε άδικο.
Η Κατερίνα στην αρχή, δεν ήθελε να βλέπει μπροστά της τον Γιάννη. Δεν έδινε καν σημασία στην ύπαρξή του. Πλέον, είναι αμετάκλητα και τρελά ερωτευμένη μαζί του. Γιατί εκείνος πάλεψε για την καρδιά της. Έκανε τα πάντα για να την κατακτήσει. Πίστεψε πως κάποτε θα καταφέρουν να είναι μαζί. Και η πίστη του στο θαύμα αυτό επιβεβαιώθηκε.
Και εγώ....πίστεψα ότι ο Χρήστος θα γινόταν καλά. Ό,τι και να άκουσα από τους γιατρούς, δεν το έβαλα κάτω. Έκανα τα πάντα για να τον επαναφέρω στη ζωή. Και τα κατάφερα. Αυτό που δεν κατάφεραν οι γιατροί εδώ και ένα μήνα, τα κατάφερε μέσα σε ένα δευτερόλεπτο ο γιος μας. Εκείνο το άγγιγμα στο χέρι του Χρήστου, εκείνη η γλυκιά προσφώνηση ''μπαμπά''...
Αυτά είναι που έκαναν τον Χρήστο να ξυπνήσει από τον βαθύ εκείνο λήθαργο που είχε πέσει. Αυτά και μόνο....
''Χρήστο σε παρακαλώ πρέπει να μου πεις αλήθεια, για το δικό σου καλό''
''Αλήθεια σας λέω γιατρέ, νιώθω περίφημα. Πόσες φορές να σας το πω? Αφήστε με να πάω επιτέλους σπίτι μου με την οικογένειά μου. Εδώ και μία εβδομάδα έχω ξυπνήσει από το κόμμα, αρκετά''.
''Χρήστο μου, ο γιατρός το λέει για το καλό σου, πρέπει να ξεκουραστείς'' επιμένω, μα εκείνος είναι ανένδοτος. Θέλει οπωσδήποτε να πάρει εξιτήριο. Τον καταλαβαίνω. Η νοσηλεία σε ένα νοσοκομείο είναι ανυπόφορη, μα η υγεία του τώρα είναι πάνω από όλα.
''Λυδία μου, κι όμως δεν είναι οι γιατροί που με έκαναν καλά, αν θυμάσαι καλά. Αλλά η δική σου θέληση και ο γιος μας. Εσείς και μόνο''. Ουπς, he has a point here. Γιατρός-Χρήστος 1-1
''Καλά όπως θέλετε. Αλλά μετά μη λέτε πως δεν σας τα λεγα εγώ..'' τονίζει με το αυστηρό του ύφος ο γιατρός και βγαίνει από το δωμάτιο. Καιρός ήταν.
