Love will remember

Μέρος 2ο

10 Δεκεμβρίου 2005

Κάπου σε ένα ιδιωτικό σχολείο της Αθήνας......

-''Επιτέλους ρε σεις. Επιτέλους. Δεν το πιστεύω ότι θα πάμε πενταήμερη. Ξέρετε πόσο αγώνα έκανα για να πείσω τον Κανελλόπουλο? '' η Λυδία, μια από τις πιο αισιόδοξες μαθήτριες του σχολείου φωνάζει ενθουσιασμένη στο προαύλιο του σχολείου.

-''Πώς νιώθεις που θα περάσεις τα γενέθλια σου στη Θεσσαλονίκη κούκλααα? Επιτέλους ένα όνειρό σου εκπληρώνεται, θα πάμε και στη συναυλία της Ηλέκτρας Παπουτσή ρε φίλεεε, το πιστεύετε?'' τη ρωτά ο Αντώνης, κολλητός της εδώ και χρόνια, εξίσου ενθουσιασμένος με εκείνη.

Ο αδερφός του Πάνος τον διακόπτει, προφανώς κουρασμένος από την πολυλογία του...

-Πώς να νιώθει ρε μαλάκα....βουλωστο και ετοιμάσου να πάμε σπίτι, μας περιμένει η μαμά για να φάμε. Έχει πάρει χιλιάδες τηλέφωνα, άντε..

-Είπε ο Πανούλης, ο ''μπέμπης'' της μανούλας του''                                                                                        γελάει περιπαικτικά ο Μάρκος, ένας από την παρέα και όλοι συνεχίζουν να γελούν.

-Σκάσε βρε ηλίθιε, δεν το λέω για τη μάνα μου, πεινάω, αμέσως εσύ.....

Τα γέλια συνεχίζουν, μέχρι που την εμφάνισή της κάνει η Κατερίνα, κολλητή της Λυδίας και μία από τις πιο στυλάτες και όμορφες κοπέλες του σχολείου, ο αιώνιος έρωτας του Μάρκου, αν και μονόπλευρος.

''τώρα θα πάρω την εκδίκησή μου'' σκέφτεται ο Πάνος και φωνάζει στην Κατερίνα να έρθει στην παρέα...''ρε Κατερινάκι, άντε έλα λίγο και από δω, μαύρα μάτια έκανε ο Μαρκούλης να σε δει, θα πάθει τίποτα το παιδί, λυπήσου το'' γελάει ικανοποιημένος..

''Μην είσαι τόσο ηλίθιος, κάνε και ένα διάλειμμα'' του ψιθυρίζει  ο Μάρκος και λίγο αργότερα απευθύνεται στην Κατερίνα, λέγοντάς της πως όλα αυτά είναι βλακείες του Πάνου.

-''Σταματήστε και μια φορά όμως εεε. Δεν σας πιστεύω ρε φίλε.  Πάμε πενταήμερη και αντί να χαίρεστε για αυτό, κάθεστε και τσακώνεστε, εσείς συνεχίστε. Εγώ φεύγω.'' η Λυδία κάνει να φύγει, αλλά ο Αντώνης της πιάνει το μπράτσο.

''Μην τους δίνεις σημασία, βλακείες ως συνήθως....''

Κάνουν να κινήσουν όλοι μαζί προς τα σπίτια τους, μιας και έχουν σχολάσει εδώ και ώρα και κοντεύει απόγευμα, αλλά ο διευθυντής τους διακόπτει αναστατωμένος...

''Παιδιά περιμέντε....δυστυχώς έχω να σας ανακοινώσω μια είδηση της τελευταίας στιγμής. Τις μέρες που θα πάμε εμείς Θεσσαλονίκη, στο ίδιο ξενοδοχείο, την ίδια στιγμή με εμάς, έχει κλείσει και ένα άλλο σχολείο. Όλα τα άλλα ξενοδοχεία είναι γεμάτα, οπότε μας μένουν δύο λύσεις. Είτε θα ακυρώσουμε την εκδρομή και θα πάμε κάπου αλλού, είτε θα μείνετε στο ίδιο δωμάτιο με άλλα παιδιά από το άλλο σχολείο..''σιωπή έκπληξης ακολουθεί, ώσπου ο διευθυντής προλαμβάνει το πονηρό γελάκι του Πάνου προσθέτοντας: ''και φυσικά θα κοιμηθείτε μόνο αγόρια με αγόρια και κορίτσια με κορίτσια......Πάνο!!!!!!''

-''Kύριε διευθυντά δεν μπορεί να συμβεί αυτό, σχεδιάζουμε αυτή την εκδρομή εδώ και πάρα πολύ καιρό, αλλά από την άλλη δεν μπορούμε να μείνουμε με ξένα παιδιά. Ίσως είναι επικίνδυνα.'' ανταπαντά η Λυδία εκνευρισμένη.

-Λυδία μου, μην ανησυχείς για αυτό. Θα πάρουμε όλες τις αναγκαίες προφυλάξεις για την ασφάλειά σας.  Το θέμα είναι αν μπορείτε εσείς να μείνετε με αυτά τα παιδιά...

-''Από ποιο σχολείο είναι κύριε? Αν είναι από κανένα δημόσιο να τα ''λαδώσουμε'' να αλλάξουν γνώμη, να μην πάνε εκδρομή Θεσσαλονίκη...''προτείνει ο Αντώνης, ικανοποιημένος με την ιδέα του αυτή.

-''Ρε Αντώνη έλεος.. είναι λύση αυτή?'' τον ρωτά εκνευρισμένη η Λυδία.

Ο διευθυντής προσπαθεί να ηρεμήσει τα πνεύματα, αλλά η αναστάτωση ανάμεσα στους μαθητές είναι αναπόφευκτη.

Ανάλογη αναστάτωση επικρατεί την ίδια στιγμή και σε ένα δημόσιο σχολείο της Αθήνας, με τον διευθυντή του σχολείου αυτού να προσπαθεί να ηρεμήσει ιδιαίτερα τον οξύθυμο μαθητή του σχολείου, Χρήστο.

''Πώς είναι δυνατόν αυτό κύριε? Τα πλουσιόπαιδια να μας ακυρώνουν την εκδρομή μας? Ε βέβαια, με τα λεφτάκια του μπαμπάκα μπορούν να πετύχουν τα πάντα νομίζουν ε? Ε όχι κύριε, εμείς δεν θα τους το επιτρέψουμε. Δεν θα μας νικήσουν αυτοί''

Ο κολλητός του Γιάννης, του ψιθυρίζει: ''βλάκα σταμάτα γιατί μας βλέπω να αποβαλλόμαστε και οι δυο μας από  δω μέσα σε λίγο εε''

-''Γιάννη δεν είναι όλες οι ώρες αστείες'' ο Χρήστος είναι όντως πολύ εκνευρισμένος....

-''Παιδί μου ηρέμησε σε παρακαλώ πολύ. Και εκδρομή θα πάμε, και την Ηλέκτρα Παπουτσή θα δούμε, και ωραία θα περάσουμε... θετική σκέψη θέλει..''

-''Αυτό λέω και εγώ κύριε διευθυντά, αυτό λέω..Θα περάσουμε φίνα, φίνααα'' ο Γιάννης φαίνεται να μην πτοείται ιδιαίτερα από το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με τα δύο σχολεία. 

Η απόφαση που πάρθηκε? Κοινή και από τις δύο πλευρές. θα πάνε και τα δύο σχολεία εκδρομή, στο ίδιο ξενοδοχείο..και ό,τι γίνει, ας γίνει....