His Wife

His Wife (34) I can't

A/N: Sorry for the super late update. :'( Votes and comments are highly appreciated

“ Good morning po Ma’am Maxene!” my secretary greeted. I smiled and nod at her. Inalalayan niya naman ako sa pag- upo ko kahit hindi naman kailangan. Sandamakmak na folder at files ang nasa ibabaw ng lamesa ko. I think it would be a long and tiring day for me. Bumaling ako sa kanya.

“ Are there any appointments for today?” tanong ko sa kanya. Sandali naman siyang tumingin sa notebook niya at iniscan iyon. Ngumiti siya sa akin at umiling. Sa tingin ko, puro paperwork slang talaga yung gagawin ko ngayon. Isang impit na pag- iyak ng sanggol ang nagpatingin sa akin sa pintuan. Nakangiting mukha ni Monica ang nabungaran ko, may hawak hawak rin siyang sanggol na lalaki.

“ Pwede ba akong magpa- appointment?”  nakangiting salubong sa akin ni Monica habang buhat niya yung anak niya. Yeah, nanganak na si Monica and her baby is almost 3 months old now. Hindi ko siya masisisi kung hindi na siya nagulat ng makitang buntis ako. After all, we are all in the business world, parang sa showbix lang yan, madaling kumalat ang mga balita.

“ Ikaw naman, Monica, parang di ka bestfriend ng kapatid ko. Please have a sit. Ena, makakaalis ka na” masuyong sabi ko sa sekretarya ko na ginantihan naman ng ngiti. Napatingin siya sa akin. Monica just simply took a glance at my body. Confusion is all over her face. Nagtataka siguro siya. Malamang, alam na niya ang mga nangyari at kung sino ang ama nitong bata.

“ Did Kuya John leave you, Ate Max? Bakit si JC pa ang… sorry.” Hindi ko siya masisisi. Ipinaako ko lang naman kasi kay JC itong batang dinadala ko. At malamang, nahahatak ng kontrobersiyang ito yung pangalan ni JC. Siyempre, I am the sister of JC’s late wife, tapos ngayon… buntis ako at ang alam nila sa asawa pa ng kapatid ko.

“ Yeah. John leave me like a piece of trash… leaving me hurt and broken” sabi ko sa kanya, still reminiscing our past, our bittersweet moments. Napatingin na lang ako sa baby ni Monica. After Emerald left us, Nicholo and Monica decided to manage the different branchers of M Builders sa America. Silence enveloped the whole room.

“ So… kumusta ang pagbubuntis?” makalipas ang ilang sandal, nagsalita na siya, siguro para maiwasan ang awkward moment. Napahawak naman ako sa tiyan ko at wala sa sariling nangiti.

“ Medyo mahirap pero, ayos lang naman. It’s great” sabi ko sa kanya. Pumalahaw naman yung iyak ng anak niya. Kagigising lang kasi nung bata at siguro, naiirita sa paligid niya. Siyempre, sa America nanganak si Monica at halos ilang buwan din silang nanatili doon. Naninibago siguro yung bata.

“ Sssssh… Alvin, tahan na, anak” kinarga karga naman ni Monica si Alvin habang pinapatahan niya ito. Naisip ko naman na kung manganganak kaya ako, magiging ganyan kapogi o kaganda yung anak ko? Will I be a good mother to him or to her? Pero kahit anong doubts and pumasok sa isip ko, isa lang ang masasabi ko. I’ll try to be a cool and great mother for my child.