HANZ POV
"Babe.. tahan na, nandito na ako. Okay? Tumahan ka na." sabi ko kay Carla habang hinihimas ko ang likod niya at di ko maiwasang hindi mapatingin sa tiyan niya at magalit—
"Son.. " rinig kung sabi ni Dad at doon kolang napansin na naiyukom ko yung kamao ko at hinawakan ito ni Kom para kumalma ako.
"I-Im sorry.. Sorry kung inabala—"
"Carla. Wala kang kasalanan. Ang mga hayup na yun ang meron, pagbabayaran nila ang ginawa niya sayo— sa atin. Ako ang dapat na magsorry sayo d-dahil iniwan kita— kayo ni D-Diana.." sabi ko at maalala ko ulit ang batang yun at di ko na naman maiwasang hindi malungkot..
"H-Hanz.. mahal na mahal kita." mahina at pabulong na sabi niya sa akin na ipinagtaka ko naman kaya tinignan ko naman siya—
"Carla..w-whats happening? " medyo takot na tanong ko sa kanya.. at napatingin naman ako kay Mom at Dad at nakita ko sa mga mata nila ang pag aalala.
Napatingin naman ako kaagad kay Carla na ngayon ay nakayuko at di makatingin sa akin..
"B-Babe..—"
"Hanz.. Sorry.. Sorry!" biglang sabi niya at sigaw sa akin na mas ikinabahala ko.
"C-Carla..Carla calm down—"
"I CAN'T ! LALO NA AT MAY TANING NA ANG BUHAY KO HANZ! *sob* OO, m-may t-taning na ang b-buhay ko *sob* .. I-Im sorry.. Im sorry.." sabi niya na ikinatigil ko naman.
A-ANO??
MAY TANING—
"C-Carla.. di magandang biro—"sabi ko at tinignan naman niya ako sa mga mata and mouthed 'Sorry' bago siya biglang mawalan ng malay..
shit!
-----
A/N,
Medyo madrama ba ang kwento nilang dalawa? HAHAHA. Hindi ko rin alam kung bakit nagkaganito xD...
I hope you enjoy this story~
BTSxARMY fighting! :)
DAVE 's POV
"Dave.." tawag sa akin ni Mikael Hyung.
Nasa elevator kaming dalawa papunta sa kotse sa baba. Naihatid na kasi namin si Ellaine at nandun na din yung mga gamit nito kaya napag isipan na naming dalawa ang umuwi na..
"Hmm?" sabi ko sa kanya.
"Thanks." maikling sabi niya sa akin at pasikreto naman akong napangiti sa sinabi niyang yun.
"Wala yun. Masaya lang akong makatulong lalo na kay Ellaine." sabi ko sa kanya at narinig ko namang natawa siya saglit.
Napatingin ako kung saang floor na kami..
2nd floor.
Isang Floor na lang at makakauwi na muna ako at magpahinga—Sht.
"Oy, ayos ka lang ba?" rinig kung tanong ni Mikael hyung na mapansin niya atang nahilo ako saglit.
Damn! Not now 😔.
"O-Oo.. medyo nahilo lang ako." sabi ko at made a smile at him para di siya mag alala.
![](https://img.wattpad.com/cover/94370340-288-k767077.jpg)
BINABASA MO ANG
Say You Won't Let Go
ActionLove is painful.. Love is sacrifice.. Paano na lang na sa inakala mong buhay ay di pala yun talaga ang totoong ikaw. Akala mo mahal mo siya pero hindi pala. Akala mo ganun lang yun pero ganun talaga. Hahaha de juk lang. Akala mo huli na a...