Edited: November 10, 2018
10:31 AMRENCE POV.
nandito ako ngayon sa Private room na kasama ang magaling kung Ama at si Alyssa.
"Everythings settled just right!." masayang sabi ng magaling kung Ama.
"Oemji, I can't wait for the wedding day. How about you babe? Are you excited too—" sabi ni Alyssa sa akin at hahawakan na sana niya ako pero sinamaan ko kaagad siya ng tingin at binalaan.
"Don't touch me." malamig na sabi ko sa kanya at agad naman itong lumayo sa akin.
Wedding day huh? Yes, you heard it right. Matutuloy na yung kasal namin ni Alyssa kasi hindi namn natuloy yung 'kasal' kuno na mangyayari sa Paris noon dahil tumakas ako.
"but don't you dare na tumakas ulit dahil hawak ko sa leeg ang mahal mo."
Bigla akong natigilan dahil sa sinabi ni Alyssa sa akin.
"Wag na wag mong sasaktan si Mae, Alyssa. Labas siya sa lahat nang 'to " galit na sabi ko sa kanya pero ningitian niya lang ako at tumawa saglit.
Demonyita.
"Hahaha. I bet his excited, too Dad. " sabi ni Alyssa kay Ama.
Sana kayo na nga lang yung Mag-Ama, mga bwisit.
MAE's POV
"Rose.." tawag ko sa kanya.
Andito na kami sa sinasabi niyang lugar kung nasaan naka activate ang tracking device ni Jerome.
"Yes? " sabi niya sa akin.
"You rang the bell. " sabi ko sa kanya at nakita ko namang naguluhan siya sa sinabi ko.
"Huh? Why me? Why not Alexa? " tanong niya at napatingin naman ako kay Alexa na ngayon ay katabi ni Kuya at nag uusap.
"Just do it. You will just Rang that bell and Ako naman yung haharap sa cctv. " sabi ko sa kanya.
"Well, may magagawa pa ba ako? " sabi niya tapos pinindot yung bell ng pangatlong beses na ipinagtaka ko naman.
"at bakit mo ginawa yun? " sabi ko sa kanya.
"Just making sure if Mikael is there. You know, like sending codes." sabi niya sa akin saka siya bumalik sa pwesto niya katabi si Kuya at Alexa.
Oh by the way, inaasahan na pupunta ako dito since nagpatawag ako ng mga backups kanina, wherein sinabi ko sa kanila na ipagsabi na lahat na pupunta ako sa lugar na 'to.
I know this place kasi dito ako natutulog noon nung leader pa ako sa grupo (active). Mabuti at hindi ako nakalimutan nung mga ugok kung kasamahan sa grupong binuo ko noon.
Alam naman daw nila na nagkaamnesia ako at may balak sana silang ipaalala sa akin lahat pero pinagbantaan daw sila ni Kuya kaya wala rin silang nagawa dahil alam nilang mahal ko ang Kuya ko at nirerespeto ko ito kaya ganun din yung ginawa nila.
Kaya wag na kayong magtaka kung bakit tahimik lang yan si Kuya sa nangyayari ngayon dahil alam na kasi niya talaga kung ano yung nangyayari.
I'm glad din na yung isa sa mga inutusan kung bantayan si Kuya ay nagawa niya ng maayos ang trabaho niya. Which is good to hear lalo na nung nagkaamnesia ako tapos baka ano pang mangyari kay Kuya habang wala ako. Wala naman akong sinabing hindi kaya ni Kuya ang sarili niya, gusto ko lang siyang protektahan sa paraan ko. Siya na lang ang natitira kung pamilya sa buhay.
BINABASA MO ANG
Say You Won't Let Go
ActionLove is painful.. Love is sacrifice.. Paano na lang na sa inakala mong buhay ay di pala yun talaga ang totoong ikaw. Akala mo mahal mo siya pero hindi pala. Akala mo ganun lang yun pero ganun talaga. Hahaha de juk lang. Akala mo huli na a...