Our Twins // h.s. ✔

~7~

Odwróciłam powoli głowę. Stał przede mną w całej okazałości.  Te cudowne rysy twarzy, zarys dołeczków w policzkach, cudowne, brązowe loki i te zielone oczy. Tyle że teraz były takie smutne. Bez tej iskry co kiedyś. 

– Dzień dobry panie Styles. Proszę rachunek. - podsunęłam mu papierek, a on wyciągnął skórzany portfel. Nie rozpoznał mnie. 

Położył na ladzie banknot, a ja położyłam resztę. Nie chcę dotknąć jego dłoni. Jego dużych, a zarazem delikatnych i gładkich dłoni. 

– I na więcej razy, ten kto przywozi moje zamówienia niech zapuka głośniej, a jak już to niech nie ucieka - powiedział z minimalnym uśmiechem i wyszedł bez pożegnania. Wszedł do czarnego Range Rover'a i odjechał. Nie rozpoznał mnie. Ciekawe czy o mnie pamięta? Czy już całkowicie wykreślił mnie ze swojej pamięci. 

*****

Po zakończeniu pracy wybrałam się do sklepu żeby kupić podstawowe produkty. Następnie metro i do domu. 

– Hej. Już jestem! – krzyknęłam zamykając nogą drzwi. W mieszkaniu było wyjątkowo cicho. Z kuchni wyszedł Landon z szerokim uśmiechem. 

– Cześć. Daj pomogę - doskoczył do mnie i przejął zakupy, po czym zniknął w kuchni. Zdjęłam kurtkę oraz buty i ruszyłam do kuchni. 

– Dzieciaki śpią? – spytałam wyciągając produkty z toreb.

– Tak. Mój mały sukces– zaśmiał się, a ja wraz z nim.– Zrobić ci herbaty? 

– Jeśli to nie problem to zrób. Tylko owocową. Jest w tym żółtym pudełeczku obok kawy. 

– Jasne - dodał i zabrał się za robienie napoju.– Jak pierwszy dzień w pracy?

– Poznałam Louis'a. Pracuje razem ze mną. Jest świetny. 

– Przystojny? - zapytał Landon poruszając śmiesznie brwiami.

– No tak. Ale nie szukam miłości. Zwłaszcza teraz. Z resztą, kto by mnie chciał. Wieloryb z maleńkimi bliźniakami.

– Lily nie mów tak. Jesteś piękna. I nie widać po tobie jakbyś była po ciąży bliźniaczej. - uśmiechnął się. Ja jednak wiem swoje.  - Mów co dalej.

– Wszystko było okey, do czasu aż musiałam jechać zawieźć zamówienie. Do firmy H.Styles– wypowiedziałam z trudnością nazwę, a na moje słowa Landon wypuścił z dłoni pudełko, które upadło z hukiem na płytki. Szybko je podniosłam i pobiegłam do pokoju dzieci sprawdzić czy ich to nie obudziło. Moje kochane Aniołki nadal spały. Ucałowałam każde w czółko i wróciłam do przyjaciela. 

– Co było dalej? - zapytał Landon siadając przy stole. 

– Harry życzy sobie dostarczać zamówienia osobiście dlatego zapytałam w recepcji o jego gabinet. Wyjechałam na dobre piętro. Na korytarzu było biurko, które pewnie należy do jego asystenta. Było puste, więc zapukałam do jego gabinetu. Weszłam do środka i on... – głos mi się załamał. – Przed nim w samej bieliźnie siedziała jakaś wytapetowana blondynka. On miał rękę w jej... –  westchnęłam i zakryłam twarz dłońmi. Landon podszedł do mnie i objął ramieniem. 

– Spokojnie, nie musisz mówić. - pogładził mnie po głowie i pocałował w czoło.

– Postawiłam zamówienie na ziemi i wybiegłam – mówiłam, płacząc. Dlaczego płaczę? Dlaczego płaczę z powodu Harry'ego? Nie dość już łez wylałam? – Wróciłam do kawiarni. Przyjechał tam zapłacić za zamówienie. Musiałam go obsłużyć. Ale on mnie nie rozpoznał. Powiedział, żeby na więcej razy pukać głośniej do jego gabinetu – westchnęłam i wtuliłam się w przyjaciela.– Landon, kiedy go zobaczyłam nie mogłam. Jego oczy są tak smutne.

– Ty go nadal kochasz Lily.

– Ale po tym co zrobił mi i dzieciom nie chcę go widzieć. 

****************************************************************************************************************

Hej!

Bardzo Was przepraszam ale nastąpiły problemy z Wattpadem. Pokazywało mi, że opublikowałam rozdział, a nie pojawiał się. Bardzo Was przepraszam

 Mam pytanie:

Harry czy Louis?

Chciałabym zmienić okładkę. Mam więc pytanie do Was. Jest wśród Was jakaś utalentowana czytelniczka, bądź zna taką osobę, która przygotowałaby cudną okładkę do Our Twins?

Alien xx