Hani uyandığınızda birşeyler unutmuş gibi hissedersiniz ya... Bende öyle uyandım. Normal okul günüydü. Ve her zamanki gibi dersler geçiyordu. Birkaç dersten sonra teneffüs zili çaldı ve mabel dibimde bitti.
"Hadi kalk! Kalk ta az hava al boğularak Öleceksin burada!"hep aynı şeyler dışarıda ne buluyor bunlar? Hep aynı şeyler işte... Bahçe var, bahçe var... ve öğrenciler. Top oynayanlar. Şimdi düşündüm de ben bayagıdır dışarı çıkımıyorum. Her teneffüs kitap okuyorum ama hiç dışarı çıkma fikrim de oluşmadı...
Mabel'i kırmamak için kabul ettim ve dışarı çıktık. Ne kadar da aydınlık! Gözleriiiimmm! ~ dışarıda mabel ile birlikte yürürken Pasifica ve diğerleri( gideon, Wendy, robby-digerleri- ve Wendy'in kardeşleri vardı. Eh, tabii insanlar bir şeytan için bir araya geldiklerinde istemeden birbirlerine güveniyorlar. Esrarengiz kasabaya geldiğimizde 15 yaşındaydık ve burada lise okumaya karar vermiştik. En doğru karardı...
Pasifica bize seslenince mabel koşarak gitti. Onun arkasından bakmak bana birşeyi anımsattı sanki... Oraya varınca Pasifica'nın tanıttığı uzun boylu sarışın bir oğlan gördüm. Uzun boylu ve oldukça yakışıklı olan bu gencin gözleri sarımtırak bir yeşil gibiydi. Kaslı vücudunu tişörtün altından bile görebiliyorum resmen.
"Bu Billy benim kuzenim!" Dedi heyecanla Pasifica. Sonra da bizi gösterdi. "Bunlar da mabel ve dipper onlar ikiz kardeşler!"mabel hemen yavşamaya başlayınca ben süzmek ile yetindim. Sonra tekrar birşey anımsamaya başladım. Ilk Pasifica sonra mabel en sonda billy'e baktım. Ne anımsıyorum? Neyi görmeyi istiyor, neyi anlamak istiyorum? Orası sanki silinmiş gibi... hatırlayamıyorum bu çok sinir bozucu. Onlar derin bir sohbet içindeyken ben sadece donmuş bir şekilde bakıyordum. Ne hatırlamalıyım? Birden bir irkilme geldi vücuma sonradan fark ettim. Bana bakıyordu. Göz göze gelince gözlerimi kaçırdım, umursamaz bir ifade ile. Mabel'e baktım. Pasifica ile konuşuyordu. Bazen de düşünmüyor değilim, "Of!!" Birden istemsiz çıkan of'la bana garipçe bakmaya başladılar. Sanki bu daha önce de olmuş gibiydi. O zaman gözlerim şokla açılıyor
Hatırlıyorum...
'' Gözlerimi aralıyorum. Uyuyor muyum? Bir dakika, burası yatak odası? Ve ben yatakta yatıyorum? Oysaki ben koltukta yatarım.Yatmaz mıyım? Gözlerimi kıpıştırıyorum. Bembeyaz yataktayım. Hafifçe kıpırdanıyorum o zaman fark ediyorum belimdeki kolları. Birşey bana arkadan sarılıyor! Korkak ama sakin bir şekilde arkama dönüyorum. Bir de ne göreyim! "Billy!?" Dur yok ya ben herhalde bir kabustayım, evet kabus. O erkek ve bende. Ve yatak! Kol kola, sarmaş dolaş bir şekilde! Yavaşça gözlerini acıyor. Sarımtırak gözleri şimdi sarı parlıyor. "Billy!"diyorum tekrar şaşkınlıkla. Bu, bu çok tuhaf...
Gözlerini kısıp "Günaydın, ayrıca billy kim?"ben kendini sorması ile dahada şaşırırken "Billy!"diyorum tekrar. Hafifçe doğruluyor-- çı-çıplak!? Bana Kaşları çatık bir şekilde bakıyor. "Billy kim, dipper? Dur eskiden kullandığım isim mi? Hani şu kendimi Pasifica'nın kuzeni gibi gösterdiğim zaman. Herkesin inandığı ama senin;'Lanet olası Bill cipher! Senin olduğunu biliyorum! Rol Yapma! 'Diye bağırdığın gün olan gün mü? " şaşkınca ona baktım. "Bill cipher."dedim hipnoz sesimle. Ellerini uzatıp yanağıma koydu tam öpecekti ki kendimi geri çektim. Koşar adım banyoyu aramaya koyuldum. Sanırım uyuyorum...
