Saf yeşil ormanda kuşlar cıvıldıyor, hayvanlar kendi
hallerinde takılıyorlardı. Sakindi kasaba. Mutlu ve huzurlu. Çünkü onlar kaostan Kurtulmuş ve hafızaları silinip, doğal yaşamlarına geri dönmüşlerdi.
Stan ve Ford geri dönmüş, soos melody ile evlenip yeni bir hayat kurmuştu.
Wendy uzak bir yere, kanada'ya gitmiş. Robby ise iyi bir işe girmiş ve kasabadan ayrılmıştı.
Gideon ise pek mutlu değildi. Kötü olmayı bıraksada, iyi değildi.
Ve diğerleri, herkes kendi işindeydi.
Fakat;
Bill sinirliydi. O yüzden güçlerle anlaştı ve heykelden çıktı. Şimdi tek isteği, pines ailesini dünyadan temizlemekti...
Kulübeye bir kış günü geldi. Pencereye yaklaşıp düz bir ifade ile içeride battaniyelere sarılmış, yanlarında elektrikli Tuhaf bir ısıtıcı ile televizyon izleyerek gülen ikiliye baktı. Ellerinde sıcak çikolata vardı ve oldukça mutlu görünüyorlardı. Bill bundan nefret etti. Onları o mutlu halleri ile direk öldürmek istedi. Ama aklında daha farklı bir plan vardı.
***
Mabel mutlu bir şekilde amcalarına koştu. Yaş olmuş 17, ama hala çocuk gibi olan Mabel. Amcalar geri çekildi. Diğeri eksikti.
"Dipper Nerede? "Diye sordu Ford. Mabel hafifçe gülümsedi.
"Sonra gelecek. Ama bavulunu getirdim." Amcalar neden olduğunu eve varlıklarında sormaya karar verdiler.
Birkaç dakika sonra mutfakta toplanıp yemek için hazırlık yaptılar. Yemekleri Mabel yapıyordu ve Amcalar ise oturuyor; Ford elindeki kağıda birşeyler karalıyor, Stan ise gazeteyi okumaya çalışıyordu. Sonra vazgeçip Mabel'a baktı.
"Kardeşin neden sonra gelecek?" Ford merak ettiği soru ile işini bırakıp o da konuşmaya kulak kesildi. Mabel tabaklara yemekleri koyarken mırıldandı.
"Bir işi var. Ondan." Tabakları masaya bırakırken pencereden onları izleyen gözden habersizlerdi. Kendi de oturunca amcalarına baktı.
"O gelince fazla üstüne gitmeyin olur mu?" Sonra Üzgün bir şekilde ekledi.
"Talamus ve Hipotalamus azıcık zarar gördü." Ford şaşkınlıkla ayağa kalktı.
"N-nasıl yani!? Iyi mi!?" Mabel gülümsedi.
"Iyi Ford amca. Ama... şey."Ford başını salladı.
"Anlıyorum..." olaya fransız kalan Stanley ise 'biri açıklama yapacak mı? Ben inekçe bilmiyorum.' Bakışı atıyordu. Ford eğildi ve kulağına fısıldadı. Stan korkuyla tahtaya vurdu.
"Nasıl oldu bu?"dedi sinir ve merakla.
"Aslında kimse bilmiyor." Susup yemegine başladı Mabel. Bu durum onu üzüyordu ama elinden birşey de gelmiyordu. Stan ve Ford birbirine baktılar. Ve birsey demeden yemeği yediler.
Bill pencereden uzaklaştı.
"Hipotalamus ve Talamus ha? Nasıl becerdi acaba?"elini şıklattı.
"Sen de gel, çam ağacı. Toplu katliam yapacağım." Kahkaha atmak istese de kendini tuttu. Gözleri kısıldı.
"Pineslar ölecek ve beni durduracak kimse kalmayacak."
Kalmayacaktı...
****
Dipper otobüsten indi. Etrafını süzdü. Tanıdık bir yüz bulmak için bakınsa da aslında gelmesi gereken saatten önce varmıştı, yada gelmişti. Sırt çantasını daha sıkı kavrayıp derin bir nefes aldı.
