Napatinigin ako ko ang pendant watch 2:58am. Ilang segundo na lang para mag 3:00AM. Naisip ko bigla ang mga nangyari kanina. Mula sa pagdating ng bus sa waiting shed, mula sa pagbalik ni Richmond ng pendant watch ko at mula sa pagkabangga ng bus na ito.
Lahat ng iyon ay nangyari sa oras na... alas tres.
"Gwen? Bakit ka namumutla? May masakit ba?" tanong ni Richmond nang makita niya akong namumutla. Hindi na ako nagdalawang isip na gawin ang nasa isip ko at agad na akong tumayo.
"Stop the bus!" Sinigawan ko ang driver ng bus pero hindi man lang ito natinag.
Mula sa rear view mirror ng bus ay nakita kong wala man lang reaksyon ang mukha ng driver. Tila blangko rin ang kanyang mga mata.
"Gwen!" Napasigaw si Richmond ng lumapit ako sa driver.
"I said stop the bus!! Stop it!" Umiiyak kong sinampal-sampal ang driver hanggang sa napabitaw ang driver sa manobela.
"GWEN!" Biglang napasigaw si Richmond at naramdaman ko na lang na bigla niya akong niyakap.
Makalipas ilang sandali, sa hindi inaasahang pagkakatapn ay biglang nabangga ang bus na sinasakyan namin...
NANG DAHIL SA KAGAGAWAN KO.
"Mahal na mahal kita, Gwen," ang huling salitang narinig ko mula kay Richmond. Yakap-yakap niya ako.
"Mahal rin k-kita..Richmond" then a tear flow from my eyes..
Hanggang dito na lang ako…
***
BINABASA MO ANG
Alas Tres
HorrorMahiwaga ang oras na Alas Tres. Sa oras ding ito, madalas naglalakbay ang kamatayan.
