That's it. Thats the reason why ayoko ng sobrang close na relationship. Natatakot akong maiwan mag-isa.
Napatigil ako sa pag-iyak nang may makita akong mga wirdong photos ni Axel. Itong isa, parang tinatangka niyang laslasin ang pulso niya. Ito namang isa, parang isinusuot niya sa leeg at yung isa naman ay may hawak siyang bote ng sleeping pills na mukhang iinumin niya. Akala ko trip lang niya yun pero nang makita ko ang mga dates ng pictures ay bigla akong kinabahan. Ito yung mga araw kung saan ay nagakakaroon kami ng matinding away o di kaya'y nasasaktan ko siya.
"AHHH!" Bigla akong napasigaw nang biglang namatay ang ilaw sa loob ng bedroom ko. Akala ko may black-out pero na-defuse lang pala ang ilaw ng bedroom ko at ang ilaw ng salas at kusina.
Actually, hindi naman talaga ako matakutin pero biglang tumayo ang mga balahibo ko sa katawan ng magsindi ako ng kandila at namatay ito bigla.
Bukas naman ang monitor at may ilaw parin kung tutuusin. Pero bakit ganito? Ba't parang may nakatingin sa'kin?
<*I still love her but she gave up. What's up with my life now? Its useless.*>
2:45 am nang biglang mag-update ng status si Axel, kumirot ang puso ko kaya naisipan kong i-chat siya.
<*Axel, I know you're hurt okay? At alam kong ako ang dahilan nun. I'm sorry if you felt that I degraded you. Its just I wasn't in the proper mind that time and also, I was drunk. Look, Axel. I'm really sorry. Pwede bang tayo na lang ulit Mahal na mahal kita Axel. Mahal na mahal.*>
BINABASA MO ANG
Alas Tres
HorrorMahiwaga ang oras na Alas Tres. Sa oras ding ito, madalas naglalakbay ang kamatayan.
