No Strings (Strings Series 1)

17. I can try

"Pa.." mahinang usal ni Luther. My heart beats so fast while staring at the man who's looking at us with cold and stoic expression. Somehow, nakita ko sa mga mata ng papa ni Luther ang madalas na expresyon ni Simon. Being cold.. arrogant.. and proud.

"Why are you late?" Malamig at seryosong sagot ng papa niya kaya napalunok ako. Luther's expression was still the same. Walang halong kaba o ano man. Humigpit lang ng bahagya ang hawak niya sa kamay ko.

"I fetch my girl, pa.. and the traffic was terrible." Malamig na sagot ni Luther. Kumunot ang noo ng papa ni Luther at binalewala ang sagot niya.

Humataw lalo ang kaba ko ng bumaling siya sa akin ng malamig ang mga mata. I swallowed hard when he looked at my hand na halos ayaw bitiwan ni Luther. "You are?" Tanong niya sa akin. Walang bakas ng kahit anong emosyon ang boses niya. Lumunok ulit ako dahil sa sobrang kaba. Taong yelo ba ang papa niya?

"She's, Sas--" hindi pa natatapos ang salita ng Luther ng barahin siya ng papa niya. " I'm not asking you Jameson. I believe that she can talk."

Nagpakawala ng mahinang mura si Luther na halos ako lang ang nakadinig. Umuwang kaonti ang labi ko at lalong tumindi ang kaba sa dibdib ko. Luther's father is so uptight. Napaka stiff niya at halos walang emosyon na makukuha. Now I know why Luther's in trouble now. Sa tingin kasi ng papa niya ay parang literal na hindi ka pwedeng magkamali o gumawa ng masama. He looked ruthless and merciles na tipong ang humarang sa kanya ay magigiba.

"Good evening po.." I almost trailed off. Lalong humigpit ang hawak ni Luther sa kamay ko na para bang pinaparamdam niya na kahit ano mangyari ay sagot niya ako. "I'm Atasha Jin Dela Fuente.." I smiled a little.

Nanliit ang mga mata ko ng mapansin ko ang pagkagulat at pag-igting ng panga ng papa ni Luther. "Dela Fuente.." he muttered.

"Dad.. we need to talk--" hindi na naman natapos ang sasabihin ni Luther ng biglang may dalawang lalaki ang lumapit.

"Good evening Mr. Vera Cruz.. the Romualdez just arrived." Salita nito. Tumango lang ang papa ni Luther.

"Pa," salita ni Luther ng tumalikod ang papa niya.

"Later Jameson.. we have so many things to talk." Malamig ulit na usal niya sabay lakad patungo sa harap para salubungin ang bisita.

Pumikit ng mariin si Luther sabay pakawala ulit ng mura. Ako naman? Pakiramdam ko ay bumalik ang oxygen sa paligid dahil nakahinga na ako ng maluwag.

"Bakit di mo sinabi na si Stone Cold pala ang papa mo?" Salita ko sabay inom ng isang basong tubig.

"Stone Cold?" Takang tanong niya.

"Duh! Dinaig pa nga ng tingin niya ang lamig sa Antartica!Tapos yung tindig niya akala mo palaging manununtok." Exagge na salita ko. Pero kung kayo man ang makakakita sa papa ni Luther? Paniguradong maiihi kayo sa takot.

Luther chuckled and sexily rolled his eyes. " That's his normal.."

"Normal?"

"Ahuh.."

"Eh paano kapag hindi siya normal? Nagtatransform ba siya?" I said innocently. Lalong natawa si Luther tsaka ako hinila papasok ng bahay.

"Never seen that.. same emotion lang naman siya every now and then.."

Wooo! Parang ako ang nahirapan para sa kanya. Sa tingin ko kasi sa papa ni Luther ay perfectionist and hard to please. Tapos parang ang taas ng standards niya sa mga nakakasalamuha niya. I wonder now kung nakalaro ba siya ni Luther nung bata pa siya or nakausap na may halong tawa. He's too uptight.

Ako naman.. naalala ko yung childhood ko na nakakalaro ko ang Daddy ko. Nawala lang naman lahat ng iyon ng nangbabae na si Daddy. Still, I experienced to play and have some quality time with my dad.