Never Letting Go. (Completed with updates)

Chapter 5.

Jacob's POV

Nagulat ako nung tumigil si Serena sa paglakad. Sinundan ko yung tingin niya. Napamura ako. Paglingon ko, tumatakbo na si Serena palayo. Mamaya ko na siya susundan, may kailangan lang akong gawin. Naglakad ako palapit ng cocktail bar. Hinila ko yung shirt ni Alvin, tas sinandal ko siya sa dingding. Hindi ko na napigilan sarili ko.

*suntok*

"That's for kissing another woman when you have a wife.."

*suntok*

".. Your wife just saw everything but you didn't notice because  you were busy kissing another woman.."

*suntok*

"..And lastly, that's for kissing my eighteen year old, little sister, gago!"

Binitawan ko siya. That should teach him a lesson. Halatang lasing. But being drunk is never a valid reason to cheat on someone.  Tsaka, kapatid ko pa?! Yung pinoprotektahan ko sa lahat? Yung isa sa mga pinakaimportanteng babae sa buhay ko?

"Janna. Go up to your room! NGAYON NA."
"But kuya.."
"No buts, Janna Paulina Villarama Yñiguez! Akyat! And don't even dare to come down! Maguusap tayo mamaya. "

Tumakbo ako para hanapin si Serena. She must be hurt badly. Bakit kasi ngayon lang kami nagkakilala? If only.. I met her earlier.. then.. Hay. I looked for her everywhere. the sun is setting down, nakakapangalala na. And I found her there.. in one of the cottages.. kneeling.. crying. Lumapit ako and then I hugged her. I just can't stand seeing a girl cry especially if it's a girl that I genuinely like.

"It's okay, Serena. Ilabas mo lang. Nandito lang ako."

Hindi ko alam kung gaano katagal kaming magkayakap but it felt right. Pero napansin kong gabi na pala. Tinayo ko siya. Her eyes.. told me everything. Halatang hinang hina na siya.

Serena: "Jacob, thank you."
Ako: "Anything for you, Serena."
Serena: "Uh, Jacob. Pwede mo ba akong samahan? Kukunin ko yung gamit ko sa kwarto."
Ako: "Sige."

Umakyat kami. Buti na lang wala si Alvin dun sa kwarto, ako nagbuhat ng bag niya then pumunta kami sa lobby. Ako na kumuha ng bagong kwarto para sa kanya. Bagsak yung balikat niyang umupo sa couch.

Serena: "I always knew that he was cheating. But seeing it.. with my own eyes.. masakit pala."
Ako: "Okay lang masaktan. Kasi ibig sabihin niyan, may puso ka. At tao ka pa."

Seeing her like this, nasasaktan din ako. Oo, alam ko, weird. Pero... ang bigat sa pakiramdam. Hindi niya dinedeserve to lahat.

Ako: "Sige na, go to sleep. You need it. "
Serena: "Natatakot ako. Pano pag biglang pumasok si Alvin? Magagalit yun."
Ako: "Sige, i'll tuck you in. I'll be watching over you until you sleep. ..

I'll be here."

Oo, Serena. Nandito lang ako. At hindi ako mawawala.

Arissa's POV

Tumagilid ako. Para hindi makita ni Jacob na umiiyak ako. Pinikit ko mga mata ko. Eto pala yung feeling sa movies. Yung sinasabi nilang,tagos, sagad. Ganito pala yun. Bakasyon pala tawag dito? Parang lalo lang ako napagod sa buhay ko ah. Maya maya narinig ko si Jacob kumakanta..

"Tomorrow morning, if you wake up, and the sun does not appear.. I.. I will be here."

Ang sweet niya. Naiiyak tuloy ako lalo. 

"..If in the dark, we lose sight of love. Hold my hand and have no fear coz I... I will be here."

Dirediretso na yung iyak ko. Ang ganda ng boses niya. Hindi ko alam kung ngingiti ako o iiyak. Hindi ko kaya to. Sa lahat ng ginawa ni Alvin, eto na ata pinakamalala. Yung mga salita lang okay lang eh. Pero yung gawa. Tas nakita ko pa ng harap harapan. Iba na to.