Never Letting Go. (Completed with updates)

Chapter 6.

Arissa's POV 

"You heard it right, I need you.."

Totoo ba tong naririnig ko? Kailangan daw niya ako? Wait, pakigising nga ako. Kahit batok, pwede na.

"..to stay with me for Papa..."

Wow. Way to ruin the moment there. So kailangan niya ako para hindi siya pagalitan ng tatay niya? Ayos ah. Ano ako, bayad sala? Hindi ko na talaga to keri. 

Ako: "Para kay Papa? Para hindi ka mapatalsik sa posisyon mo? Para hindi siya magalit?"
Alvin: "No, that's not the point.  What you don't know is.. may sakit si Papa."

Nagulat ako. Bakit hindi niya sinabi sakin? Bakit ngayon lang? Bat nya tinago?

Ako: "Ha? Si Papa? May sakit? Bakit hindi mo sinabi?"
Alvin: "Ayaw daw niyang ipagkalat. He didn't want people to worry about him.."
. . . . . . wala akong masagot. That sounds like Papa. 
Alvin: "So, please Arissa. Just wait for us to reach our first year. 4 months, that's all I'm asking. After those four months, we can tell him we're breaking it off. I'll change, I'll treat you right, I'll even call you babe everytime, I'll do anything.. just stay with me."

Yung mga salitang yun. . .

Napaisip ako. Sa bagay. Four months lang naman, nakaya ko yung eight months. Malaki din utang ng loob ng pamilya ko kay Tito and I don't wanna cause him any pain so...

Ako: "I have my conditions."
Alvin: "Sige, kahit ano pa yan."
Ako: "Alvin, no cheating please."
Alvin: "No more. No more."
Ako: "Pwede akong makipagkaibigan kay Jacob. He's a good person and please do get along."
Alvin: "Hay. Sige. Sabi mo eh."
Ako: "No more screaming. Natatakot talaga ako sayo."
Alvin: "Yes, there won't be anymore of that. Sorry."
Ako: "And as much as possible, ayaw kong nagtatalo tayo."
Alvin: "I will learn to compromise." 

Ako: "Fine. Four months then I'm gone. "
Alvin: "Thank you..."

Lumapit siya tapos niyakap niya ako.  I had the urge to cry but I didn't. Ayaw ko umiyak. This maybe a chance to happiness.. or disaster. I'm taking a risk here.  I just hope it would be worth it. 

"babe."

Sarap pala marinig ng walang ibang tao, ng kaming dalawa lang. Sana totoo. pero hindi.

Alvin's POV

Hindi ko alam kung bat ko nagawa magsinungaling, bigla na lang lumabas sa bibig ko eh. Mas malaking problema to. I cannot let Papa and Arissa meet without me. Pero, at least, I got her to stay. Gumawa lang ako ng dahilan. Hindi ko kasi matanggap ... na kailangan ko nga siya.

Ako: "Babe, kumain ka na?"
The truth is, I love calling her babe. It makes me feel.. alive.  
Arissa: "Hindi pa eh. Pero nagorder ako ng~"
Ako: "Don't mind that. Kain tayo sa baba. Maraming masarap doon."
Arissa: "Sige, tara."

Hinawakan ko kamay niya habang naglalakad. Nakita ko siyang ngumiti.

Arissa: "Eh kung ganyan ka ba naman ng ganyan, eh di hindi tayo magtatalo. Hindi katulad kahapon, makalakad ka parang nasa Olympics."
Ako: "Sorry naman. Masama gising ko eh."
Arissa: "Edi dati pala, araw araw masama gising mo? Kawawa ka naman."
Ako: "Eh sa ganun eh. Wala na yun. Magbabago na nga eh. "
Arissa: "Dapat lang. Kundi iiwan kita. Talaga."
Ako: "Iiwan mo naman talaga ako in four months. Yun usapan natin diba?"
Arissa: "Oo."

Parang may mali ata dun sa sinabi ko. Kumuha kami ng table at umupo. Syempre, chef's special yung kinuha ko para saming dalawa.

Ako: "Sorry. Mali ata yung sinabi ko."
Arissa: "Wala yun. totoo naman eh."

So ganun? Totoo talagang iiwan niya lang ako pagkatapos ng apat na buwan?

Ako: "Change topic na nga."
Arissa: "Kailan yung business chuba mo?"
Ako: "Mamayang gabi. May get together lang kami ng kapwa ko record producer. Kaya malamang, puro plastikan lang yun lahat."
Arissa: "Pero pupunta ka parin?"
Ako: "Siyempre. Para malaman ko kung anong pinagkakaabalahan ng mga competitors ko. Basta, it's a business strategy. "
Arissa: "Hmm, sige! Enjoy talking to plastics!"
Ako: "I will. May itatanong ako sayo, hindi ko pa siya natatanong sayo."
Arissa: "Sige, ask away."
Ako: "Gusto mo bang magtrabaho?"
Arissa: "Wow, himala talaga tong araw na to. Naisip mo din yan? Hahaha."
Ako: "Onga eh. ngayon lang. Nakatapos ka naman ng Architecture."
Arissa: "Syempre, gusto ko. Pero siguro hindi muna ngayon."
Ako: "Ayaw ko kasing pagtrabahuhin ka. Kaya ko naman. I mean, gusto ko masabi kong ako bumubuhay sayo. Asawa kaya kita."
Arissa: "AMEN! ALLELUIA! Inamin niyang asawa niya ako! Ang inaamin mo lang kasi.. asawa kita. Pero ngayon mo lang sinabi na asawa mo ko. PRAISE THE LORD!"

Hahahaha. Natawa ako sa reaksyon niya.
I never knew na ganito pala siya kagaan kasama. 
Now I know that I never took the time to get to know her.
But it seems like.. today's the start.

Jacob's POV

Kailangan kong maging kalmado. 

Ako: "Janna Paulina Villarama Yñiguez, you have a lot of explaining to do!"
Janna: "Sorry, kuya."
Ako: "Ano pang magagawa nang sorry mo? It's all over the showbiz news! What were you doing with Alvin Castellana?"
Janna: "Kuya, you know I love him."

Kalma lang, Jacob. Kalma lang.

Ako: "Janna. Do you even know what love means?"
Janna: "I know. Love is Alvin Castellana."
Ako: "God, Janna. Stop it already. Alvin is married. Do you get me? Tatlong taon ka nang ganyan. You sound so desperate!"
Janna: "That's the point. Ngayon lang ako nagkaganito. Lahat ng suitors ko, hinindian ko. Hindi ko talaga makalimutan si Alvin!  He's the one for me."
Ako: "Janna. that's not for you to decide. Hindi porket sabi mong siya na ang para sayo, siya na talaga, okay? Hindi kita kinunsinteng maging ganyan, hindi ka pinalaki ni mommy ng ganyan at lalong hinding hindi ginusto ni Papa na maging ganyan ka lang. Hahabol habol sa lalaking hindi ka naman gusto."

Kailan kaya matututo tong kapatid ko? 

Janna: "Kuya, he's my first love."
Ako: "True love only happens when there's two people involved."
Janna: "Pero kuya~"
Ako: "You're the only one involved."
Janna: "Kuya, you don't understand."
Ako: "Then make me." 
Janna: Kasi hindi ka naman nakikinig eh. Ganito kasi yun, pumunta ako ng cocktail bar. Don't get me wrong, hindi ako nandun para uminom. I just wanted to chill. Tas nakita ko siya na naglalasing. So tinanong ko siya kung may problema ba siya.. sabi niya sakin meron. tas tinanong ko siya kung  bakit siya naglalasing tas sabi niya sakin.. hindi ka maniniwala kuya, in his words 'Nahihirapan na akong magtago.. but don't get me wrong. I'll always love you, Pau.' tas hinalikan niya ako. Grabe diba? Nakakakilig kaya. Panira lang saming dalawa yung asawa niya. So, kuya, this is true love. Mahal daw niya ako, si Janna Paulina Villarama Yñiguez, ako. May always pa."

Ano daw? Hindi, hindi. There's something wrong. Janna. Alvin knows Janna as "Janna" and never as Pau. May mali eh. 

Ako: "Get a hold of yourself, Janna. Dito ka lang. Hindi pa tayo tapos, we'll talk later."

Bumaba ako. Naglakad, naglakad. Naghahanap. Naghahanap.

Nasan ka ba kasi Alvin Castellana?

Nakita ko siya tsaka si Arissa. Nagtatawanan habang kumakain. Masakit daw to eh. Okay na sila? Agad? Ganun lang yun? Hay. Arissa is way too vulnerable. Huminga ako ng malalim tas lumapit sa table nila.

Serena: "Oh, Jacob. Thank you nga pala ulit kahapon. "

Nakita kong tinignan ng masama ni Serena si Alvin.

Alvin: "Yeah, thank you for taking care of her."
Ako: "Wala yun. What are friends for?"

Friends. Friends. Hanggang dun lang. Friends.

Ako: "Anyway, Alvin, pwede ba kitang makausap saglit?"

Tumayo si Alvin tas lumayo kami sa table.

Alvin: "What are you up to, Yñiguez?"
Ako: "I just need to ask you a question."
Alvin: "This better be quick. Shoot it."
Ako: "Sino si Pau?"

At that moment, alam kong hindi alam ni Alvin kung anong isasagot sakin.