Never Letting Go. (Completed with updates)

Chapter 15.

Alvin's POV

Alam mo ang saya saya na ng araw ko eh no?! Masaya na kami tas susulpot nanaman tong panirang to sa buhay namin. May lakas pa ng loob bumisita. Tsss. Pero kailangan kong kontrolin ang sarili ko kasi nangako ako kay Arissa na magkakasundo kami nito. 

"Jacob, Babe, Punta na dito sa table!"

Talagang inuna niya pa yung Jacob kesa sa babe ah. Sige, ganyan na pala ngayon. 

Jacob: "Osige, Serena babe. Andyan na ko."
Gago pala tong epal na to eh. ARGH 
Ako: "Wag mo nga mabababe yang asawa ko. Ikaw si Jacob, ako si Babe. Jacob ikaw , babe ako. Gets mo ba? Ha?"
Jacob: "Edi okay. Baby ko na lang siya."
Ako: "Hindi mo ba magets na akin siya? Akin lang siya. Akin. Hindi sayo at hindi magiging sayo, akin."
Jacob: "Sige, sabi mo eh. Tignan lang natin"

PIGILAN NIYO KO. MASASAPAK KO TALAGA TO. Hinga, Alvin. Hinga. Pumunta siya dun sa dining area, inagaw niya yung upuan ko sa tabi ni Arissa. San na ko uupo nito?

Ako: "Tabi dyan, upuan ko yan."
Arissa: "Babe, dito na muna yan. Bisita naman eh." 
Jacob: "Onga, Alvin." 
Ako: "Pasalamat ka may tagapagtanggol ka kundi nasapak na kita."

Hininaan ko yung mga huling salita siyempre. So ayun nag start na kami kumain. 

Ako: "Hindi yan yung gusto niyang part."

Sabi ko nung nilalagyan ni Jacob ng ulam yung plato ni Arissa.

Arissa: "Babe, okay lang. Ano ka ba? Nakakahiya."
Ako: "Bat ka naman mahihiya dyan? Akala ko ba best friend mo yan, bat parang walang alam tungkol sayo?"
Jacob: "Hoy, Castellana. Baka magulat ka na mas madami pa akong alam sa kanya kesa sayo."
Ako: "Wag mo kong hamunin, Yñiguez. Baka mapahiya ka lang."
Jacob: "Baka ikaw mapahiya dyan."
Arissa: "GUYS! Ano ba? Pwede ba? Nasa harap tayo ng pagkain. Mahiya nga kayo."

Tumayo si Jacob.
Jacob: " Sige, baby Arissa. Una na ko, tawag nalang ako mamaya."
Tas hinalikan ni Jacob si Arissa sa pisngi. ajbfdsbf ;bd; ohdnsadi nb tumayo ako. Sasapakin ko na talaga to. Halatang pati si Arissa nagulat. Tinignan niya ako, alam ko na ibig sabihin nun. Kaya hinayaan ko nalang lumabas ng pamamahay ko si Jacob. Nawalan na ko ng gana kumain kaya tumayo na lang ako tas umakyat. Sinundan ako ni Arissa. Napatigil ako nung yakapin niya ako sa may hagdan.

Arissa: "Babe."
Ako: "Ano?"
Arissa: "Wag ka ng ganyan."
Ako: "Eh gago naman pala yang best friend mong kuno eh. Baby? Tas halik sa pisngi? Nananadya eh. Hindi ba niya alam na akin ka lang ha? Suksok mo nga sa utak nun, baka gumana."
Arissa: "Asus. " *tawa*
Ako: "May gana ka pang tumawa?"
Arissa: "Eh kasi ang possessive mo pala."
Ako: "Hindi ako possessive. I'm just protecting what's mine. You're mine and mine alone, Mrs. Castellana. Subukan pang pumasok niyan dito sa bahay, ewan ko na lang."
Arissa: "So, nagseselos ka nga?"
Ako: "Hindi."
Arissa: "Nagseselos ka eh."
Ako: "Hindi nga."
Arissa: "Eh bat ka ganyan?"
Ako: "Wala."
Arissa: "Sige na, aminin mo na.. nagseselos ka eh. "
Ako: "Sus. Never nga diba? Sabi ko sayo."
Arissa: "Selos ka lang. Yiiieee, aminin."
Ako: "OO NA! NAGSESELOS NA KO! YAN? HAPPY?"
Nanlaki mata ko sa sinasabi ko.
Ako: "Kasi naman eh. Ngayon lang ako nagselos ng ganito. Nakakaasar. Nakakairita. Ang sarap pumatay ng tao. Nako pag magpakita yang Jacob na yan sakin, tignan mo, patay yan."
Arissa: *hinawakan mukha ko* "Babe, ano ka ba. Wala kang dapat ikaselos dahil at the end of the day, ikaw ang asawa ko.."
Ako: "Asawa lang?"
Arissa: "Hindi mo ko pinapatapos eh. Higit sa lahat, ikaw lang mahal ko. ."

Tas kiniss niya ako sa noo, effort niyang maabot yun ah. Pakiramdam ko nababading ako, wala eh. Natutuwa ako pag ganito siya kasweet sakin eh. Bagay pala samin yung hate that I love you. Ganun pala pakiramdam na nagseselos. Masarap din pala lalo na kapag binigyan ka ng assurance. Inakbayan ko siya.