Never Letting Go. (Completed with updates)

Chapter 31.

Alvin's POV

Wednesday. Maaga ako nagising. Magkikita pa kami ni Liz at ng "anak" ko. Naligo ako at bumaba. Nakita ko nandun si Arissa. Hindi ko pa rin alam kung anong sasabihin. 

Arissa: "Aga mo ah. May lakad ka?"
Ako: "Ah, oo. Magkikita kami ni Liz tsaka nung- nung bata."
Arissa: "Ah. Kain ka nalang tapos tumuloy ka na din."
Ako: "Hindi pa naman sigurado eh."
Arissa: "Na ano?"
Ako: "Na ako yung tatay nung bata."
Arissa: "Ano naman ngayon?"
Ako: "Wag ka ng galit. Wala naman akong ginawa eh."
Arissa: "Hindi ako galit. Ang point ko lang,  bakit mo pa kailangang alamin kung ikaw yung tatay nung bata kung totoo nga yang sinasabi mong . .wala kang ginawa?"
Ako: "Pero Arissa~"
Arissa: "Sige na, kumain ka na. Nakakain na ako. Aalis din ako."
Ako: "San ka pupunta?"
Paakyat na siya ng stairs.
Arissa: "Kila Jane. Ikakasal na siya, diba?"
Tapos umakyat na siya.  Kumain ako ng mabilis tapos umalis.

Totoo naman yung sinasabi ni Arissa eh. Yun kasi talaga yung problema. Hindi ko sigurado kung wala ba akong ginawa kasi nga, lasing ako. Lasing na lasing. Patuloy akong nagisip habang nagddrive. Biglang umilaw yung phone ko. Akala ko si Arissa. . yun pala. . si Liz lang.

Ako: "Oh? Hello?"
Liz: "Nasaan ka na?"
Ako: "Malapit na. Pero dadaan pa ako ng Glorietta. Sabi mo, bilhan ko ng laruan yung bata diba?"
Liz: "Don't call him that. Anak natin."
Ako: "Oo na. Intayin mo nalang ako dyan."

Nakarating din ako ng Glorietta. Tapos bumili ako nung toy car. Ang laki nga eh. Binili ko yun kasi yun yung nilalaro ko dati nung bata pa ako. Tapos ayun. Nagkita kami dun sa cafe. Pagkababa ko, sinalubong ako nung bata ng yakap. Napangiti ako. Ang gaan ng loob ko dito. Hahaha. Inabot ko yung car. Tumalon yung bata... si Alden. Tapos sinwoosh yung kotse. Hahaha. Napadako yung tingin ko kay Liz. Nakangiti lang habang tinitignan kami. 

Naisip ko. Ito rin naman yung pinangarap ko eh.
Pamilya.
Pamilya na kasama si Arissa.

Arissa's POV

Pagkabihis ko, tinawagan kosi Jacob.

Jacob: "Oh love?"
Ako: "Libre ka ba ngayon?"
Jacob: "Oo, pero may meeting din ako mamaya. Bakit?"
Ako: "Ah, papasama sana ako sayo kila Jane."
Jacob: "Screw that meeting. Sige, i'll pick you up."
Ako: "Ikaw talaga."
Jacob: "Miss na kita eh. Pagkakataon na to, para makasama ka. Palalagpasin ko pa ba?"
Napangiti ako. Ang sweet talaga niya. Kahit kailan.
Ako: "Asus. Sige, see you!"
Jacob: "Love you!"
Ako: "Love you too!"

Nagsuklay ako at kumakanta kanta. Kinakabahan ako. Paano kapag uwi ni Alvin. . kasama na niya yung bata? Paano pagsabihin niyang siya nga yung tatay nun? Pero, teka. Bakit ko pa ba iniisip? Ano bang pakialam ko? I'm gonna have that, too. With Alvin. ANO BA YAN. Scrap that. With Jacob. Jacob. Jacob. Jacob. Terence Jacob Villarama Yñiguez. Speaking of. . 

napatingin ako sa bintana. Nandun siya, naghihintay sa akin. Ang gwapo pa rin niya. Gumwapo pa ata. Napangiti ako. Dali dali akong bumaba. Tapos sinalubong niya ko ng hug and kiss. Ahee. 

Jacob: "I missed you. I missed you so much."

Napatigil ako. Yun din yung sinabi ni . nung sa park .. ANO BA! Si Jacob kasama ko ngayon.

Ako: "I missed you too. Gwapo mo talaga!" *tawa*
Jacob: "Ako pa! So, let's go?"

Piangbuksan niya ako ng pinto tapos nung sinuotan niya ako ng seatbelt, hinalikan ako sa pisngi. Para-paraan? Hahaha. 

Ako: "Nakakarami ka na ah." *tawa*
Jacob: "Kasalanan ko bang mahal na mahal kita?"
Ako: *hampas*
Jacob: "Tara na nga, baka mamaya maging kamatis ka pa diyan."

Nagkwentuhan kami habang papunta kila Jane. Narealize ko na namiss ko talaga siya. As in, seryoso. To the max. Kataastaasan talaga.

Hindi nagtagal, nakarating din kami. Pagbukas ko pa lang ng pinto. . binato na ako ng unan ni Jane. Hahahaha. Loka loka talaga tong babaeng to!

Jane: "Buti naman at naisipan niyo magpakita! HA? Lalo na ikaw babae ka! Maid of honor daw. "
Sabi sakin habang niyakap ako.
Paolo: "Pagpasensyahan niyo na, future misis ko ah! Buntis yan eh."
Kami ni Jacob: *tawa*
Jane: "Gusto mo matadyakan? Wag na nating ituloy. Wag na, ayoko na." 
Paolo: *nilapitan at inakbayan si Jane* "Ito talaga, hindi mabiro."
Ako: "Oh, kamusta naman kayo?"
Paolo: "Eto, sinusungitan ako lagi."
Jane: *sapak* "Ayos lang kami. Wag ka maniwala dito. Abnormal yan eh."
Paolo: "Mahal mo naman. Tsaka ako pa ngayon? Kayo, kamusta?"
Jacob: *inakbayan din ako* "Okay naman Namiss ko lang to. Kasi yung asawa niyang kuno eh."
Paolo: "Hindi pa rin kayo tinatantanan nun?"
Jacob: "Hindi pa eh. Pero patapos na naman eh. Isang linggo nalang."

Paulitulit yung last part nung sinabi ni Jacob sa utak ko.
Isang linggo na lang. Isang linggo na lang. Isang linggo na lang.

Nagkatinginan kami ni Jane. Alam na niya ata yung ibig sabihin ko.

Jane: "Arissa, samahan mo ko. Handa tayo ng pagkain."
Ako: "Ah sige. "
Binalingan ko si Jacob.
Ako: "Love, wait lang. Samahan ko lang si Jane."
Jacob: "Okay, I love you."
Sasagot na dapat ako ng hinila ako ni Jane papuntang kusina.

Jane: "Wag ka na mag-I love you too kung hindi naman totoo!"
Ako: "Ano ka ba! Baka mamaya marinig ka! Mahal ko naman si Jacob eh."
Jane: "Alam mo namang hindi yan yung ibig sabihin ko diba? Given na mahal mo siya. Pero iba pa rin yung kay ~"
Ako: "Wag mo na ituloy. Wag na nating pagusapan pa yung lalaking yan."
Sabi ko habang kumuha ng tinapay tsaka jam.
Jane: "Oh, ano nanaman bang problema?"
Ako: "May anak na yun."
Jane: "HA? ANO?! KHJDSGJSDDJK NK AKADJ KABKL "
Ako: "Chill lang. Hindi pa naman sigurado."
Jane: "Kasi naman eh. Wooh. Akala ko meron talaga. Papatayin ko na dapat eh."

Para akong mamamatay-tao habang nagpapahid ng jam sa tinapay. 
Nako, pag anak niya talaga yun. .ewan ko na lang.

Jacob's POV

Ako: "Paolo, kinakabahan ka ba?"
Paolo: "Onaman, pare. Iba pa rin kapag ikakasal na talaga. Hintayin mo lang. Paglapit ng kasal niyo ni Arissa, nako. Ganito ka rin."
Ako: "Sana nga."

Sana nga. Sana matuloy yung kasal. Sana hindi niya balikan yun. Sana ako lang. 

Ako: "Bro, san yung cr niyo?"
Paolo: "Diretso kusina tapos kaliwa."
Ako: "Sige, thanks."

Napadaan ako ng kusina. Nasilip ko si Arissa tsaka si Jane, magkayakap. Napangiti ako.  Pero napatigil ako nung narinig kong umiiyak pala siya. Napabalk ako sa may pinto.

"Ayaw ko ng mahalin pa siya. Ang sakit pa rin. Akala ko nakalimutan ko na . . pero hindi pa pala. Bakit ba mahal ko pa rin siya? Dapat si Jacob. . dapat si Jacob lang. "

Nung narinig ko yun, halos maiyak na din ako. Nagmadali akong pumunta ng banyo para maghilamos. 

Napagdesisyunan ko na. Hindi ko na sasabihin yung totoo. Tawagin niyo na akong selfish. Okay lang. Pero mahal na mahal ko siya. At matututunan din niya akong matutunan. Mahirap.

Pero hindi imposible. 

Alvin's POV

Pauwi na ako ng biglang nagring yung phone ko. Akala ko ulit si Arissa na yun pala. . patay! Si Mr. Villanueva! 

Ako: "Hello, sir!"
Sir: "Oh, sabi daw ni Pauline nasa business trip ka?"
Ako: "Ah, opo, sir! Uuwi din po ako next week."
Sir: "Wag ka na magsinungaling. Sinabi na sakin ni Pauline."

Nagulat ako.

Ako: "Ah - Eh- Sir, let me explain!"
Sir: "No need. Naliwanagan na ako ng anak ko. I'm sorry."
Ako: "Sir?"
Sir: "I'm offering you a deal. Sa US. We need a man like you in our group. Think about it. "
Ako: "Thank you po, sir! Thank you!"

Binaba ko yung phone. Seryoso ba yun? US? Malaking opportunity yun. Pwede namang si Kuya muna maghandle ng Castellana Group habang wala pa ako.

Dedepende lahat ng to kay Arissa. Kung mahal pa niya ako at matatanggap niya, edi hindi ako aalis. Pero kung hindi, wala na rin naman akong silbi dito, kaya aalis na lang ako.

Besides, pwede na rin naman akong magpadala ng pera. . .

para sa anak ko.