Never Letting Go. (Completed with updates)

Chapter 32.

Liz's POV

Ang galing galing ko talaga. I deserve a standing ovation. Alam niyo ba kung paano ko napaniwala si Alvin? Ganito. . . 

*flashback ; kanina sa cafe*

Nagtatakbuhan si Alvin and Alden, This is perfect timing.

"Easy, boys. Alvin, tama na muna."

Napalingon silang dalawa sakin.

Alvin: "Bakit?"

Ako: "May asthma si Alden eh."

Alvin: "Asthma?"

Nagiba yung  expression niya, Yes, I got him.

Ako: "Oo. Ang weird nga eh. Diba Asthma, it's either hereditary or sa environment? Wala naman akong Asthma, wala namang naninigarilyo samin. Bihira naman siyang lumabas at maexpose sa usok. Ewan ko ba."

Napatahimik si Alvin sabay sabing. . 

"Ako, may asthma ako. Namana siguro ng anak ko."

Napangiti ako. It worked. 

"Anak natin."

Inakbayan ko siya. 

*end of flashback*

Ang galing diba? Wala namang nakakaalam na may Asthma si Alvin eh. Hahahaha. Except si Pauline. Eh uto uto yung babaeng yun eh, kahit ano naman sinasabi basta tinatanong. Best friend ko daw siya eh. Hahahaha. Walang kwentang babae.

Pero alam niyo ba kung paano talaga nagkaasthma si Alden? Naninigarilyo kasi ako eh. Hahaha. Wag kayo maingay ah. Oh well, wala naman akong pakialam kapag malaman pa nila. I'm Elizabeth Abracosa, anyway. Hahahaha. 

Alvin Castellana will be mine. Finally. 

Thank you sa mga taong nagamit ko! Hahahaha! Yes!

Alvin's POV

Thursday. Ang sama ng gising ko. Hindi kami nagkitaan ni Arissa kahapon eh.  Pagkauwi ko, diretso tulog na ko eh. Bumangon ako. Sabay kaming lumabas ni Arissa ng kwarto. Nagkatinginan lang kami.

Ako: "Good morning."

Arissa: "Morning din."

Ako: "Magluluto ako. Anong gusto mong pagkain?"

Arissa: "Kahit ano naman, okay lang eh."

Ako: "Oh sige. Nuggets na lang, para madali."

Arissa: "Ah sige."

Sabi niya tas sabay baba. Ang awkward. Hay, Liz. Bat ka ba pumasok sa buhay ko? Pero okay lang, si Alden naman eh. . okay lang naman si Alden eh..  anak ko si Alden. Ano ba yan. Kung ano anong sinasabi ko. Paulit ulit naman. Naligo ako ng mabilis tapos bumaba at nagluto. Naabutan ko si Arissa, nanonood ng my big love. Ulit. That brought back memories. Natatakot talaga ako. Kung sasabihin ko bang anak ko si Alden, matatanggap ba niya ako? Malamang hindi, Alvin. Gago ka ba? May anak ka na eh. Pero kung mahal niya ako, matatanggap naman niya diba? 

Hinanda ko na yung mga makakain namin. Nilapag ko sa table na nasa harap ng sofa. Tapos tinabihan ko siya.

Ako: "Kain na."

Arissa: "Salamat."

Ako: "Kamusta lakad mo kahapon?"

Arissa: "Okay lang naman. Yung sayo?"

Ako: "Okay lang din."

Anak ko si Alden. Hindi ko masabi, ano ba yan. Nanood kami ng tahimik. Nang nakaisip ako ng paraan para magingay. .