A Ghost to Remember. (Completed)

AGTR 22

Greg's Point of View.

Nakatingin lang kami ni Nathan kay Jacob na papalayo saamin. "Tss, di man lang ako pinuri....nahirapan na nga ko kunin yun e." Tumingin ako sakanya.

Naghihinala na ako.....iniiwas niya saakin to. May alam ka na kayang gago ka?

"Bakit kasi di ka nagpatulong saakin?" Nakangising saad ko. "Kasama naman ako dyan diba? Wala naman ako ginawa kahapon."

Tumingin siya saakin pero di ko siya tinignan. "Akala ko kasi may pinagawa siya sayo kaya di na kita inistorbo."

Ungok! Umiinit na ang ulo ko sayo Jacob.......Ano ba kasi ang ugnayan mo kay Danica......At bakit mo ba inungkat ang nanahimik ng tao.

Bwisit! ONTING-ONTI NALANG.....

At ikaw ang susunod sakanya....

****

Danica's Point of View.

"Hmmm....Ahmm..." Huwag kayo! Kumakanta ako! ^_^

Naglilinis kasi ako. Galing no? Ang boring kasi e. Kaya ito linis dito linis dyan. Para naman luminis ang unit ni Jacob.

Meron nga siyang taga-linis kaso isang araw lang sa isang linggo kaya madumi din.

"Andyan----" Napahinto ako sa paglilinis at dahan-dahan kong inilapag yung walis at dust pan.

"Di pa pala niya pinapalitan ang passcode." Sabi nung babae.

Nakatingin lang ako sakanya di ko masyado kita ang mukha niya dahil nakatagilid.

"Hmmm......Ganun parin....." Bigla siya tumingin sa gawi ko.

O_O

"Oo naman! Basta ba kaibigan tayo?"

"Matagal naman na tayo magkaibigan ah?"

"Kahit na mas maganda kung sasama ka din saamin no."

"Di naman kita matitiis e."

"Alam ko....Kaya tara na bestie!"

"Oo na! Oo na!"

"Ahh....." napahawak ako sa puso ko. Tumingin ako sa babae na papalapit saakin....at doon biglang pumatak ang luha ko. "B-Bakit ganto?"

Pinunasan ko ang luha ko at naglaho. Lumipat ako ng ibang puwesto. At mula dito nakatalikod siya.

Bakit parang kilala ka ng p-puso ko?? Bakit di kita maalala? Pero bakit yung puso ko naalala ka?

Sino ka ba? Naalala ko....Naalala ko nung nasa bus stop ako....

"Bakit mo to nagawa saakin! Akala ko ba mahal mo ko!"

"Mahal, ako lang ah...ayoko sa lahat na may lumalapit sayong lalaki...akin ka lang...I love you."

Gantong-ganto iyon....gantong-ganto yung s-sakit....

B-Bakit? "*Huk* B-Bakit a...ang s...sakit...*Huk* Bakit ganto nalang ako lumuha?" Tuloy tuloy ang agos ng luha ko....di ko kayang pigilan....

Dahil ang puso ko parang pinipiga ng sakit...sakit na d...di ko alam. Bakit ganto?

Bakit di kita maalala? Kayo! Pero bakit yung puso ko....naalala kayo? Bakit di ko man lang alam kung bakit ako umiiyak ng dahil sainyo.....bakit di ko alam!

Bakit wala ako maalala! Bakit!

Napaupo ako sa sahig at umiyak. Di ko mapigilan dahil ang sakit....masakit sobra....

Di ko kaya....di ko kaya na manatili dito...kasama siya. Mas lalong sumasakit ang puso ko at patuloy ako masasaktan.

Pinikit ko ang mata ko.............Tama Danica umalis ka muna dito.

Dinilat ko ang mata ko...."B-Bakit di ako makaalis?" Bakit ayaw?!

Di ko kayang mawala ng bula! Bakit?

Di yata kaya ng katawan ko.....nauubos ang lakas ko sa magiyak ko....kahit anong subok ko di ako makaalis.

Bakit?

Bakit ngayon pa? Di ko kaya......kelan ba niya balak umalis....

Utang na loob umalis ka na dito...

Ang sakit...

Ang sakit sobra...

Si Jacob!

"J-Jacob! Bumalik ka na! Kailangan kita!" sigaw ko. Kailangan kita....kailangan kita.

----

Hello Guys!

Alam ko di ako nakapagupdate last Saturday T-T

Sorry. Masyado kasi busy sa school e.