A Ghost to Remember. (Completed)

AGTR 3

Danica's Point of View.

"Pagsinabi mo saakin.Sige tutulungan kita.At sisiguraduhin ko makakapunta ka dun sa langit na'yan."

B-Bakit para bigla bumilis ang tibok ng puso ko...

Nagbuntong-hininga ako.Siguro dahil kinabahan lang ako.

"My misyon ako dito.Yun ay makamit ko ang hustisiya ko.Para magawa iyon kailangan mahanap yung pumatay saakin at matuklasan ko kung bakit ako namatay." pagsisimula ko.Tumingin ako sa kawalan."Nakita ko kung paano umiyak si mama noong nawala ako.Hindi niya alam na patay na ako.Ang alam niya at umalis lang ako." Pinunasan ko ang luha ko.

"Madami pa ko naiwan dito.Kasama sa misyon ko ang tapusin lahat na iyon.At kailangan ko ng tulong mo.Ikaw lang ang puwede makatulong saakin dahil ikaw ang binigay ng diyos na tulungan ako."

"At isa pa.Makakapunta ako sa langit kung magagawa ko iyon.Kundi..."

"Kundi?" Tumingin ako sakanya.Nakatingin siya saakin.

"Habang buhay na ako matratrap sa isang kwarto na madilim at wala katao-tao isang kwarto puno ng kalungkutan.Kalungkutan na kahit kailan di ko matatakasan."

"Sige.Tutulungan na kita." napatingin ako sakanya.

"Talaga?!" napayakap ako sakanya.

"T-Teka bakit na yakap mo na ko? Di kana tumagos?" takang tanong niya.

"Pumayag ka na kasi.Mahahawakan mo na ako.At mahahawakan na rin kita.Binigay yun ni God bago ko simulan ang misyon.Saka para makatulong ako sayo." nakatingin ko saad.

"Tulong? Anong klase?" Tanong niya.

"Homework?" napatingin siya.

"Tsk.Kaya ko 'yun." tumayo na siya.

"San ka pupunta?" tanong ko.

"School." Di man lang siya nagpaalam.

Hayaan mo na.Ang saya ko dahil tutulungan niya ko.

At sana nga makita ko kung sino pumatay saakin.At kung bakit niya ako pinatay.

Ang hustisya ko malapit ko na makuha.

Salamat Jacob....Salamat......

-----
Jacob's Point of View.

"Saka para makatulong ako sayo."

"Saka para makatulong ako sayo."

Anong klase kaya ang kaya niya ibigay? Kaya niya ba ibalik ang Mama ko.

Kaya niya bang hilingin sa Diyos niya ibalik ang mama ko?