A Ghost to Remember. (Completed)

AGTR 47

Danica's Point of View

"Bessy! Tara na dito." yaya ni Thalia. Naglalaro kasi siya nang volleyball. PE kasi namin ngayon.

Umiling ako. Takot ako sa bola e. Ewan ko din e..HAHA.

"Laki laki mo takot sa bola?" Asar niya. Tinarayan ko lang siya. E sa ayaw ko yan e.

"Tara na kasi!" Hinila niya ako. At ako?Eto nandito na sa court.

"Nica, don't worry masakit lang sa una yan." saad ni Chelsea. Yup, coincidence? Well, ganun talaga.

Pero ang Chelsea na'yan mabait. Saka ibang iba talaga. Maliit ang mundo namin. At hinihintay ko pa din na magkita kami..

"DANICA!"

"OYYYT." Napasigaw ako. "Ano ba! Thalia?!" singhal ko. Ikaw ba naman sigawan sa tenga.

Hayyst. "Day dreaming lang? Tara na. Turuan ka namin." Saad niya.

Wala ako nagawa. "Ang tawag dito, overhead serve." turo niya. Sabay pakita. Tinaas niya ang isang kamay niya tapos ang isa hawak yung bola. "Pa ispike mo siya iseserve." Tapos sinerve niya. Ayun! Lagpas sa net. Tapos patusok pa! "Lahh, ang pangit.."

"Pangit? Ang galing kaya!" mang hang sabi ko.

"Ikaw naman." Kumuha ako nang bola. At ginaya siya. Binato ko pataas ang bola at pinalo ko.

"Ayystt, ayoko na nga niyan!" Saad ko. Paghampas ko, di umabot. As in, mga 5 inch lang ata yun. Wahhh yoko na.

"Hahaha, ganyan din ako." Thalia.

Nagpout lang ako. "Yoko na."

Tumalikod na ko at lumakad. Ayoko talaga nang larong yun.

"DANICA! WATCH OUT!"

"Huh?-AHHH!!" napaupo ako. Napahawak ako sa ulo ko....ANG SAKIT!!

Sino ako? Charrrr..."Danica! Okay ka lang?" saad ni Thalia. Tumango ako. Ano ba yun? Napatingin ako, basketball? Kaya pala. Sakit T-T

"Sorry Miss, di ko nasalo." saad nang lalaki. Di ko siya makita dahil nakaupo ako.

"Okay lang..." may kamay kaya tinanggap ko. O_O

"Sorry talaga. Miss?" Tama ba to? Pati siya?

"O-Okay lang...kasalanan ko din." saad ko. Ngumiti ako. "Tanga-tanga din ako e. Hehehe." Awkward.

"Ako nga pala si NATHAN." Oo, kilala kita. Sobraaa. Best friend ka niya e.

"Danica.." nakipag kamay ako.

"Nice name...Ahm, I'm sorry. Mamaya nalang!" Tumakbo na siya.

"Uy! Bessy ikaw ah!" Napatingin ako kay Thalia.

"Bakit?" Kinuha ko sakanya yung ice bag. Kung saan man niya nakuha yun.

"Gusto mo?" saad niya. Napatingin ako sakanya..pfft.

"Hindi." Simpleng sagot ko.

"Wehh! E bakit ganun tingin mo sakanya?" kasi kaibigan siya nang taong hinihintay ko makita...

"Wala may kamukha lang siya." Nagpatuloy ang asar niya saakin na di ko pinansin.

"Class Dismissed." Tumayo na ako.

"Bessy, tara shopping?" saad ni Thalia. Ngumiti ako at umiling.

"Bessy, may part time ako diba?" Tumango siya.

"Oo nga pala. Next time na siguro. Tara, sabay na tayo?" Tumango ako.

Nagtatawanan kami nang bigla may tumawag sakanya. Ngumiti siya. Okay...yung boyfriend niya.

"Hello Babe?....WHAT?!" LAH? Sumigaw? Nabaliw..

"REALLY?! YOU ARE COMING BACK? WAHH!!" Wala na baliw na. Psssttt.

"Kelan?....Sunduin kita?...Next week? Okay....sasama na lang ako kay ate-" Tsk. Ayoko na marinig ang ka cheesyhan nang kaibigan ko -_-

So, ang ginawa ko, pumunta nalang ako sa vending machine at kumuha nang coke.

"Bye!"

"Okay na?"

"Yup! Babalik na siya dito."

"For good?"

"Oo, dito na din siya mag aaral sa Flynn."

"Edi good." nakangiting saad ko. Buti pa siya. Pero masaya ako masaya ang best friend ko.

"Pakikilala kita ah."

"Dapat lang." nakangiting saad ko.

"Tara na!" Ang saya niya.

Nagmamahal e.

--------------

Don't forget to Vote, Comment.

~Lovelots!

-Littlegirlost