A Ghost to Remember. (Completed)

AGTR 33

Jacob's Point of View.

"Here." binigay ko sakanya yung mainit na chocolate. Tinanggap niya iyon. Umupo ako sa tabi niya.

"Salamat." mahinang saad niya. Andito kami sa balcony nang unit ko. Nagbuntong-hininga ako. Masyado na siya nahihirapan. Tumingin ako sakanya..

Ngayon di ko makita yung magagandang ngiti at masasayang ilaw na lagi ko nakikita sakanya....parang ngayon ay nababalot siya nang malungkot at itim na kulay. "Danica..You don't have to suffer." Saad ko.

Napatingin siya saakin. "J-Jacob" di ko alam pero niyakap ko siya I can't be like this. Dapat nandito ako at tinutulungan siya at di sinasaktan nang ganto.

"Sorry, dapat ngayon ay inaalagaan kita at tulungan...pero ang ginagawa ko ay ang saktan ka lang.."

"Jacob..." I hug her tight.

"Sorry for being a coward...sorry for being pathetic. I just don't want you to leave and I'm scared.....so scared that someday you will leave me. And I know it will happen so I convince myself to stop this feelings for you..." saad ko. "I hurt your feelings so it will never be hard for you to forget me...and same to me..but I-I can't." Nakarinig ako nang hikbi at yakap mula sakanya. Napa ngiti ako.

Mali man pero eto ang gusto nang puso ko, para bang na kulong to pag di ko ito nagawa. "Danica..I love you, I love you so much."

"J-Jacob..." Pinaharap ko siya saakin at pinunasan ang mukha niya. Tumingin ako sa mata niya at ngumiti.

"Its true, I love you..." saad ko.

"M-Mahal din kita!" Niyakap niya ko at ganun din ako. Ang saya ko sobra...

Kasi ngayon di na ako nahihirapan. Ngayon mas okay na ako. Umalis man siya hindi pa sa ngayon. Basta wala na akong pake kung multo pa siya. Wala din ako pake kung ano ang sasabihin nang iba..Basta ang alam ko MAHAL KO SIYA at alam ko sa sarili ko na MAHAL KO DIN SIYA.

"Jacob, akala ko iiwan mo lang ako.." Umiiyak na pahayag niya. I smiled at her and I shook my head.

"I will never leave you Danica...even you leave me...I will be always here, and wait for you no matter what." saad ko. "Kahit na umalis ka man, hihintayin kita dahil mahal kita. At wala ako pake kung tumanda ako, basta maging tapat lang sayo." Saad ko.

Ngumiti siya. "Kung aalis man ako, sisiguraduhin ko na babalik ako." saad niya.

Ngumiti ako sakanya at pinagdikit ang aking noo at noo niya.

AND WE KISSED.

KINABUKASAN

Danica's Point of View

"Puwede ba, mag dahan-dahan ka nga." napasimangot ako. Tsk, sabi niya mahal niya ko tapos ang sungit sungit naman ngayon.

"eeee gusto ko nga mabilis." saad ko sakanya. At mas binilisan pa.

"F*ck!" saad naman niya. Bigla niya ko hinila.............

......

....

......

.....

.....

"Akin na nga tong whisk...ako na maghahalo nang ingredients. Dun ka nalang tsk." saad niya. Nag pout lang ako.

Gumagawa kasi ako nang cake dahil birthday nang ate niya sabi ko kasi dapat may regalo siya. Pumayag naman siya, pero nagising ako nang tanghali kaya nag ru-rush na ko kasi dapat 2:00 o'clock ay naka alis na ng bahay siya dahil may family dinner para icelebrate birthday nang ate niya. E 12:30 na. Di pa nga siya nagbibihis.

"Ako na dyan Jacob! Marunong ako mag-bake. Kaya ako na dyan.Magbihis ka na saka maligo." saad ko pero sinamaan niya ako nang tingin.

"I will never leave this to you, baka paglabas ko nang banyo wala na ang condo ko." simpleng saad niya. Ayy Grabe siya! WALANG TIWALA.

"Tsk, kaya ko nga kasi e!" saad ko at kinuha sakanya yung whisk. Tinulak ko siya at muntik na matapon yung cake buti nagaapan ko kaagad. Kaya ko din kasi magpalutang nang bagay.

"See? i told you, muntik pa matapon." Nag-pout ako at binigay na sakanya yung whisk. Bahala na siya.

Dahil nagtatampo ako kaya pumunta ako sa kwarto ko. Psh.

Kung ayaw niya pala ako nangengealam edi dapat di nalang niya ako pinagstay dito!

Kakainis! Nung isang gabi lang mahal niya ko pero ang hard niya saakin, di ko siya maintindihan.

Tok*Tok*Tok

"Hey, look I'm sorry." Psh sorry daw! "Danica, open this door."

"Magluto ka dyan! Ikaw na magbake! Matutulog na ko!" sigaw ko at niyakap ang unan ko. Yup nagtatampo ako.

"I didn't mean to offend you, I'm just worried. Baka mapaso ka at masugatan. Ayoko naman mangyari yun sa mahal ko."

"Talaga?" tanong ko. Nasa pintuan na ko. Mabilis ako e.

"Oo, kaya buksan mo na to. Let's make the cake together." saad niya.

"Huwag na malalate ka na. Iwanan mo nalang lilinisin ko nalang." saad ko.

"Then fine, I'm going." Napatayo ako, ano daw? aalis na siya! Nagpapakipot lang naman ako ah!

Tumagos na ako sa pinto, "T-Teka!" Saad ko. Nandun na siya nag sasapatos. Tumingin siya saakin.

"Akala ko ba malalate na ko?" Maang-maangan na sabi niya.

"Sorry na, tara na." saad ko lumapit ako at binack hug siya. Tumawa naman siya at hinarap ako.

"Ikaw talaga." naka-ngiting saad niya.

----
Hello Guys!

I'm very sorry! Di na ko nakakapagupdate. I'm sooo busy~~

Sorry Talaga Guys! Sana maintindihan niyo ko! Di na kasi kaya nang powers ko magupdate araw-araw. Busy si author sa school, but don't worry magiging active padin naman ako. Pero di nga lang ako makakapagupdate nang araw-araw.

Sana intidihin niyo ako. Thank You!

~Lovelots

-Littlegirlost