Assassin's Creed Syndicate

Κεφαλαιο 13

Τραινο, Λονδινο, 1868.

Η Ηβη στεκοταν πανω απ'την ερευνα της, οταν ακουσε βαριες μποτες πισω της κι ενιωσε μια παρουσια πανω απ'τον ομο της.
–Α, μια ακομη συναρπαστηκη νυχτα στο σπιτι για την Ηβη Φραη. Ειπε ο Τζεϊκομπ αραζοντας στην διπλανη καρεκλα κι ακουμποντας τα ποδια του στο γραφειο.
"Μια ενοχλιτικη παρουσια"
–Στο δρομο μου για εξω, βασικα. Βρηκα το Κομματι της Εδεμ.
–Τι θα κανει αυτο; Θα γιατρευει την αρωστια; Θα αποκρουει σφαιρες; Θα ελεγχει τις μαζες; Ειπε ο Τζεϊκομπ με ψευτηκο ενθουσιασμο.
–Ειναι επικινδινα αντικειμενα, Τζεϊκομπ. Ιδιος στα χερια των Ναϊτων. Απαντησε η Ηβη σαν να μιλα σε παιδι.
–Ακουγεσε ακρειβος σαν τον πατερα.
Η Ηβη γυρισε και τον κοιταξε. Δεν υπειρχε λογος να σπαταλησει τα λογια της, οποτε ειπε μονο.
–Αν μονο. Με εναν τονο νοσταλιγιας.
Γυρισε κι εσμπροξε τα ποδια του Τζεϊκομπ απ'το γραφειο.
Η Λουσι Θροουν περιμενει ενα φορτιο αποψε. Ειναι η ιδικος του Σταρρικ στα υπερφυσικα. Ειπε διχνωντας το προχειρο σκειτσο της.
Ειμαι σχεδον σιγουρη οτι θα παραλαβει το Καμματι της Εδεμ που ανεφερε ο Σερ Μπροστερ.
–Ακουγετε ενδιαφερον. Σε πειραζει να ερθω μαζι σου; Ρωτησε ο Τζεϊκομπ.
Η Ηβη δεν απαντησε αμεσος.
–Υποσχεσου οτι θα κολησεις στην αποστολη.
–Το ορκιζομαι. Ειπε ο Τζεϊκομπ κανοντας το σειμαδι του σταυρου...

***

–Το περιεχομενο αυτου του κουτιου αξιζει πιο πολυ κι απ'την ζωη σου και ολοκλιρης της οικογενειας σου. Καταλαβαινεις; Ειπε η Θροουν διχνοντας το κιβοτιο που φορτονοταν τωρα σε ενα καρο.
–Ναι, δις Θροουν. Εχ... Προσεχετε εκει και δυπλασιαστε την πελιπολο στο καρο. Φωναξε ο αντρας που μιλουσε με την Θροουν, σχεδον τρεμοντας απ'τον φοβο.
Τωρα δις Θροουν, υπαρχουν καποια θεματα με κατι χαρτια απο τον κυριο Σταρρικ. Αν ερχοσασταν λιγο απο δω;
–Πολυ καλα, αλλα γρηγορα.
Καπου πιο περα, τα διδυμα παρακολουθουσαν απο την ασφαλια μιας στεγης.
–Οτι κι αν κινηγαει, ειναι σε αυτο το κουτι. Ειπε η Ηβη.
–Υπαρχουν ανθρωποι με οπλα, στις στεγες. Ειπε ο Τζεϊκομπ.
–Μπορεις να τους αναλαβεις, μεχρι να φτασω στο καρο;
–Ηλπιζα για μια προκληση... Μυδιασε ο Τζεϊκομπ κι ξεκινησε...
Η Ηβη χαμογελασε με το αστειο του αδερφου της.
Με ενα τιναγμα του καρπου της, ο μηχανισμος του Μπελ εκτωσκευτηκε και καρφωθηκε στην απεναντι στεγη, δινοντας της την δινατοτητα να περασει απεναντι.
Φτανοντας στην οροφη, προχορησε αθοριβα, σαν γατα, μεχρι που εφτασε πανω απ'το κεφαλι μιας γυναικας με τουφεκι, που στεκοταν σε ενα μπαλκονι του κτηριου. Απελευθερωσε την λεπιδα της και την επομενη στιγμη ορμησε πανω στην γυναικα, καρφωνωντας την στον λαιμο, πριν καν προλαβει να ουρλιαξει.
Επειτα κοιταξε κατω απ'το μπαλκονι. Δυο γεροδεμενοι αντρες στεκονταν απο κατω κρατοντας σκοπια στο πολιτιμο φορτιο.
Με την ιδια κινηση, αφοισε το μπαλκονι κι το επομενο λεπτο, στεκοταν πανω απ'τα νεκρα σωματα τους...
Πλησιασε αθορυβα το καρο κι οταν δεν εβλεπε κανεις, ανεβηκε.
Η Ηβη βρεθηκε πανω απο το κιβοτιο και ανοιγοντας το κρατησε την ανασα της για το τι θα εβλεπε μεσα.
Δεν ειχε δει ποτε της απο κοντα Κμματι της Εδεμ, εκτως απο εκεινη την ακανονιστη μπαλα φωτος στο εργαστειρειο του Μπρουστερ.
Ανοιξε το κιβοτιο.
Μπροστα της δεν ειχε ενα Προδρομικο τεχνουργιμα, μα ενα μπογο απο χαρτια κι εγγραφα κι στην κοριφη, κατι που εμοιαζε με παλιο ημερολογιο, με το συμβολο των Ασσασσιν επενδιμενο με φυλλα χρυσου, στο εξωφυλλο...
Η Ηβη τεντωνει το χερι της με περιεργια για να το αγκιξει, μα τοτε ακουγετε ενα ηχος, σαν κατι να πευτει με δυναμη στο ξυλο του καρου...
–Το βρηκες;! Συγοφωναξε ο Τζεϊκομπ.
–Για την ακριβια... Ξεκινησε να λεει η Ηβη, κοιτοντας το ημερολογιο.
Τοτε Μπλαϊτερς φανικαν απ'την ακρη του δρομου.
–Να τος! Εκει ειναι! Φωναξε ενας.
–Νομιζω οτι ειναι καλυτερα να φυγουμε. Ειπε ο Τζεϊκομπ τρεχοντας να ανεβει στην θεση του οδηγου.
–Τι εκανες; Ρωτησε η Ηβη προσπαθοντας να καταλαβει.
–Ειναι δυσκολη ωρα για ερωτησεις!
Ο Τζεϊκομπ ανεβηκε και με μια κραβγη εθεσε τα αλογα σε κινηση.
Η Ηβη προσπαθησε να βρει την ισοροπια της, καθως το καρο ετρεχε.
–Τζεϊκομπ προσεχε!
–Τι ειναι;!
–Ειναι χαριτια, Τζεϊκομπ! Εγγραφα! Ερευνα!
Μια αμαξα τους προφτασε και ενας Μπλαϊτερ πιδησε στο καρο και προσγειωθηκε δυπλα στην Ηβη.
Εβγαλε ενα μαχαιρι και πηγε να την χτηπησει, μα η Ηβη εσκηψε και τον καρφωσε κατω απο την μεση.
–Τι υποτιθετε οτι πρεπει να κανουμε με χαρτια;! Της φωναξε.
–Να τα διαβασουμε! Αν ειχαμε το χρονο!
–Αν αληθεια θελετε να παλεψετε ελατε εδω περα! Ξανα φωναξε ο Τζεϊκομπ.
–Τζεϊκομπ!
–Ελατε! Προσπαθηστε να μας ριξετε απ'το καρο, τοτε! Φωναξε ο Τζεϊκομπ στις αμαξες που τους ακολουθουσαν.
Η αδερφη μου μπορει να αποφυγει σφαιρες κι αυτη!
–Τι;!! Φωναξε η Ηβη καθως προσπαθουσε να χτηπησει με το πιστολι της τα αλογα, ή τους οδηγους των αμαξων.
Ξαφνικα το πιστολι της Ηβη εβγαλε εναν παραξενο ηχο.
–Χρειαζομε κι αλλα φισιγγια! Φωναξε η Ηβη.
–Παρε τα δικα μου! Ο Τζεϊκομπ της πεταξε μια δερματινη τσαντα με σφαιρες.
–Ελατε εδω και πιαστε μας τοτε! Συνεχισε ο Τζεϊκομπ.
–Τζεϊκομπ, σταματα!
Ενας ακομη Μπλαϊτερ βρεθηκε πανω στο καρο, αλλα συντομα ακολουθησε τον προϊγουμενο...
–Και που ειναι το Κομματι της Εδεμ σου;!
–Παρε μας απο δω και ισως το μαθω! Του φωναξε.
Θα οδηγησεις πιο προσεκτηκα! Θετεις σε κινδυνο τα εγγραφα!
–Ο, φτωχα εγγραφα! Μιπως πρωτιμας να σταματησουμε εδω; Την ειρωνευτηκε.
–Πρεπει να παμε αυτο το κουτι σε ασφαλες μερος!
–Τι νομιζεις οτι προσπαθω να κανω;
Η αμαξα εστριξε αποτομα και βρεθηκε να οδηγα παραλιλα με τις γραμμες του τραινου.
–Πρεπει να πηδηξουμε! Φωναξε ο Τζεϊκομπ.
–Τι θα γινει με το κουτι;
–Ασ'το! Πηδα! ΤΩΡΑ!!
Ο Τζεϊκομπ σταματησε, ή μαλλον επιβραδιναι το καρο, κατεβηκε οπως οπως απ'την θεση του και πηδησε απ'τον δρομο στην οροφη του τραινου που περνουσε απο κατω.
Η Ηβη τον ακολουθησε, αλλα προσγειωθηκε τοσο αποτομα, που σοριαστηκε στην οροφη του τραινου.
Ακουσε τον Τζεϊκομπ να γελαει και να χερεταει τις αμαξες που ειχαν ξεμινει πισω.
–Λοιπον αυτο ειχε πλακα! Ευχαριστω για την προσκλειση. Πρεπει να το ξανακανουμε! Ειπε χωρις να σταματαει να χαμογελαει.
–Να παρει! Ειπε η Ηβη γεματη θυμο.
Οταν ο Τζεϊκομπ της γυρισε την πλατη, η Ηβη εβγαλε μεσα απ'το παλτο της το ημερολογειο, το μονο που μπορεσε να σωσει.
Τουλαχιστον τωρα ειχε κατι να δειξει στον Χενρι...

***Γεια παιδια, για αλλη μια φωρα σας ευχαριστω πολυ που καταφεραμε να φτασουμε τις 200 προβολες. Εισαστε υπεροχοι! Γεια σας.***