Assassin's Creed Syndicate

Κεφαλαιο 35

Εξω απο την Σινοπουανικη Λεσχη, Λονδινο, 1868.

Ο Τζεϊκομπ παρακολουθησε το Προθυπουργο να μπαινει στην Λεσχη.
-Ενταξη, Β, ποιος εισαι και τι παιχνιδι παιζεις; Μονολογησε.
Εκανε νοϊμα στα Κορακια που τον ακολουθουσαν να αποσπασουν τους φρουρους.
Ο ενας φρουρος αρχισε να κυνηγα ενα κοριτσι Κορακι που του εκλεψε το καπελο, ενω ο αλλος μπλεχτηκε σε συμπλοκη με τα αλλα δυο Κορακια.
Ο δρομος ειχε ανοιξει για τον Τζεϊκομπ, ο οποιος απλως περπατησε μεσα.
Μεσα η Λεσχη αποτελουνταν απο εναν μεγαλο κυπο ο οποιος χωριζονταν σε διαφορα τμηματα, γεματος απο καλοντημενους ανθρωπους.
Δεν ηταν ακρειβως αυτο που περιμενε. Περιμενε να δει σοβαρους αντρες να συζητουν με αποφασιστικοτητα για πολιτικα θεματα ή κατι τετοιο, αντι για αυτο βλεπει ηλικιομενους με κοστουμια να σουλατσαρουν με τις γυναικες τους σαν να πηγεναν την κυριακατιτη βολτα τους μετα την εκκλισια.
"Που ειναι η πλακα σε αυτο;"

Τα ματια του Τζεϊκομπ επεσαν πανω στον Προθυπουργο που στεκονταν στο κεντρο του κεντρικου διαμερισματος του κυπο, περιτριγυρισμενος απο ενα κυκλικο φραχτη.
-Λοιπον, αν δεν ειναι ο παλιοφιλος μου, κυριος Ντυσρελη. Τωρα, Προθυπουργε, ποιος απο τους φιλους σου θα σε μαχαιρωσει πισωπλατα; Μουρμουρισε προχορωντας αργα προς τον Προθυπουργο.
Ο Τζεϊκομπ εσωματοθηκε σε μια παρεα εκει κοντα και προσπαθησε να ιοθετησει αυτην την υπεροπτηκη σταση που ειχαν ολοι.
Ενας καλοντημενος, μεσηλικος αντρας πλοισιασε τον Προθυπουργο και αρχισαν να συζητανε.
Ο Τζεϊκομπ τεντωσε τα αυτια του για να ακουσει.
-Αν επιτρεπεται στο πλοιοψιφεστερο κομμα μπορει να καθορισει τα αποτελεσματα στημενων εκλογων, τοτε σπανια θα μπορουμε να αποκαλουμε τους εαυτους μας ελευθερους! Ειπε ο Ντυσρελη.
-Αν χαμιλωσουμε τα δικαιοματα μας εστω και λιγο στη Αυλη, τοτε σπανια θα μπορουμε να αποκαλουμε τους εαυτους μας ελευθερους, κυριε! Του απαντησε ο αντρας.
-Αυτο ειναι τοσο πολυ σαν εσενα, Γκλαγκστον! Ο Προθυπουργος εκανε μια γκριματσα σαν να γεβοταν δυλιτιριο στο ονομα του.
Θα προτιμουσες να πεταξεις τον εαυτο σου στα γραναζια της προοδου απο το να παραδωσεις μια ιωτα εξουσιας!
-Μα το Θεο, Ντυσρελη, εισαι ανοητος! Δεν θα κατσω απραγος παρακολουθωντας εσενα να πετας το προνομιο του Κοινοβουλειου στην λασπη! Του αντιγυρισε ο Γκλαγκστον.
-Οχι, φυσικα και οχι! Αντιθετος θα μας επιστρεψεις στον ζυγο της τυραννιας! Ισως οσο θα ειμαστε σε αυτο, κυριε Γκλαγκστον, θα μπορουσαμε να καταργησουμε την Magna Carta και να επιστρεψουμε το στεμα στους αναθεματισμενους Στιουαρτ!! Ξεσπασε σε φωνες ο Ντυσρελη.
-Πως τολματε, κυριε; γριλισε ο Γκλαγκστον.
Απλα επειδη δεν θελω να δω την κυβερνηση στα χερια των δικαστων, εσεις κανεται αυτες τις συγκλονιστηκες κατιγωριες! Δεν θα το ανεχτω!!
-Τοτε θα αποφυγω την απετηση. Καλη-μερα σας, κυριε. Του πεταξε ο Ντυσρελη και πυρε τον δρομο του.
Ο Τζεϊκομπ τον ακολουθησε απο αποσταση, καθως εβγαιναι απο την εισωδο. Σε μικροτερη αποσταση ομως αρχισε να αποχορει κι ενας αλλος μυστιριος αντρας απο τον τοπο οπου πηρε μερος η εντονη συζητηση.
-Ο Β να υποθεσω... Μουρμουρισε ο Τζεϊκομπ στον εαυτο του.
Βγαινοντας εξω ο μυστιριος αντρας κοιταξε πισω του, ο Τζεϊκομπ δεν προλαβε να στρεψει το βλεμμα του μακρια πραγμα που εκανε τον αντρα να το βαλει στα ποδια. Δεν ηταν δυσκολο να τον πιασει μιας κι ο παχυσαρκος αντρας ετρεχε με ολη την χαρη ενος τρομαγμενου κοτοπουλο.
-Χερομαι που σε γνωριζω, "Β". Ειπε μολις τον ερειξε κατω, με ενα χαμογελο περασμενο στα χειλη του.
-"Β"; Το ονομα μου ειναι Χερμπερτ! Φωναξε φοβισμενος ο αντρας προσπαθωντας να βρει την ανασα του.
-Τοτε γιατι ακολουθεις τον Προθυπουργο;
-Ειναι απλα μια δουλεια, κυριε! Ενας γερος με πλοιρωσε για– Δεν προλαβε να τελειωσει την προταση του οταν ακουστηκε ενας πυροβολησμος και την επομενη στιγμη ο αντρας ηταν νεκρος.
Ο Τζεϊκομπ ξεφυσηξε με δυσαραισκια και γυρισε να κοιταξει απο που προηλθε ο πυροβολησμος.
Στην κοριφη της δυπλανης εκκλεισιας μια γυναικα Μπλαϊτερ μαζευαι το τουφεκι της και μολις την πηρε ειδιση το εβαλε στα ποδια.
-Πονιρη μπασταρδη... Σιριξε μεσα απο τα δωντια πριν τρεξει να σκαρφαλωσει πισω της.
Μολις το κεφαλι του φανηκε στην κοριφη της εκκλεισιας, μια σφαιρα εσκασε δυπλα του, τοσο κοντα που εκανε τα αυτια του να κουδουνιζουν.
Η γυναικα βρησκωταν μερικες στεγες μακρια και μετα την αποτυχιμενη βολη της ξανα'ρχισε να τρεχει.
Ο Τζεϊκομπ διεσχισε τρεχοντας την οροφη της εκκλεισιας και πηδηξε στην απεναντι στεγη. Σινεχισε να περναει τις στεγες μια, μια, μεχρι που η γυναικα σταματησε να τρεχει και εφερε το τουφεκι της ξανα στον ομω.
Την τελευταια στιγμη ο Τζεϊκομπ κρυφτηκε πισω απο μια στιλη καμιναδων και ακουσε την σφαιρα να καρφωνεται στο τουβλο!
Βγηκα απ'την κρυψωνα και περασε στη απεναντι στεγη. Τωρα βρισκονταν στην ιδια στεγη και η γυναικα ειχε μονο λιγα δευτερολεπτα πριν ο Τζεϊκομπ την προλαβει...

***

Ολα ηταν σκοτινα. Το τελευταιο πραγμα που θυμωταν ηταν ενα δυνατο χτηπημα στο κεφαλι.
Η γυναικα ενιωσε ενα αποτομο κουνημα και τοτε συνειδιτοποιησε οτι κρατουσε τα ματια της κληστα.
Ανοιξε τα ματια της και κοιταξε κατω.
Απο κατω της απλωνωνταν ο δρομος με τις αμαξες και τους περαστικους να περνουν.
Γουρλωσε τα ματια και κοιταξε μπρωστα της στον Ασσασσιν που την κρατουσε στο κενω απ'το σακακι της.
-Τι στην Κολαση!! Απο που ηρθες εσυ;! Φωναξε.
-Λοιπον, γεννιθηκα στο Κρουωλι, αλλα αυτο ειναι αλλο. Για ποιον δουλευεις; Ο σαρκασμος του Τζεϊκομπ μετατραπηκε σε απιλη μεσα στο δευτερολεπτο.
Την εσπρωξε ακομα πιο πολυ στο κενω. Η γυναικα κρατηθηκε απ'τα χερια του.
-Δεν-δεν εμαθα ποτε το ονομα του!! Γερος, μεγαλο μουστακι, φορουσε ενα ειδος στολης!! Μαλλον Χουρσσαρου!! Φωναξε οσο πιο γρηγορα μπορουσε.
-Τι παιχνιδι παιζει;
-Σε παρακαλω... Θα με σκοτωσει!! Κλαψουρισε.
-Και μια τριοροφη βουτια απο'δω θα σπασει τα ποδια σου και θα σε στειλει στο πτωχοκομειο! Διαφορα: μπορεις να τρεξεις απο'κεινον.
Τωρα μονον οι μητες τον παπουτσιων της ακουμπουσαν την οροφη. Την ξανα τυναξε.
-Αυριο!! Οι δικοι μου θα επιτεθουν στην αμαξα του Προθυπουργου στον δρομο για το Κοινοβουλειο!! Ειπε κοιτωντας μια τον Τζεϊκομπ, μια το κενω.
Ο Τζεϊκομπ την τραβηξε και την πεταξε στην ασφαλεια της σκεπης.
Αυτη τρεμοντας σηκωθηκε και εφυγε τρεχοντας.
-Τελεια...

***Magna Carta ειναι είναι αγγλικό καταστατικό εγγραφο το οποίο θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά έγγραφα στην ιστορία της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Στιουατ ηταν μια απο τις οικογενειες που μετα τον θανατο του Ερρικο του Η ανταγωνιζονταν για το στεμα της Αγγλιας. Οι Στιουαρτς ηταν καθολικοι και κυριαρχουσαν στην Σκωτια, ενω οι Τυδωρ που ηταν προτεσταντες κυριαρχουσαν την Αγγλια. Οταν η Βασσιλισα Ελισαβετ πεθανε ατεκνη, δεινοντας τελος στην δυναστεια των Τυδωρ, ξεκινησε πολεμος μεταξυ καθολικων και προτεσταντων. Ο Ντυσρελη χρησιμοποιωντας αυτες τις κατιγορειες αποκαλει το Γκλαγκστον προδωτη.***