Εξω απ'τον Συδιροδρομικο Σταθμο του Γοατερλοου, Λονδινο, 1868
–Κυριε, οι μηχανες εχουν τραβηχτει στο Γοατερλοου, μολις εμφανιστουν οι αντρες του Σταρρικ θα φορτωσουν το τραινο. Ειπε ενα κοριτσι Κορακι.
–Οχι αμα το τραινο εχει ηδη φυγει... Συγκεντρωστε την ομαδα στο σταυροδρομι εκφωρτωσης, θα στειλω τις μηχανες εκει για να τις μαζεψετε... Ξεφυσηξε ο Τζεϊκομπ, η φωνη του δεν ακουγονταν ποτε τοσο κουρασμενη.
Το κοριτσι εκανε οτι βγαζει ενα αορατο καπελο και εφυγε για να συγκεντρωσει τα υπολειπα Κορακια...***
Το πλοιθος των ταξιδιοτων εχει αφοινιασει στην αιθουσα αναμονης του σταθμου. Επιβατες Τρειτης, Δευτερης ακομα και Πρωτης θεσης, μαζεμενοι στις πειλες του κεντρικου σταθμου εξαπολιοντας βρισιες και καταρες.
–Κυριες και κυριοι, ζηταω συγγωμη για της καθιστερηση! Θα σας παμε στον Κεντρικο Σταθμο πολυ συντομα! Που στην κολαση ειναι αυτο το προγραμα; Ενας υπαλιλος του σταθμου προσπαθει να καθησιχασει το πλοιθος, που εχει αφοινιασει, επαναλαμβανοντας την ιδια προταση ξανα και ξανα.
Μπλαϊτερς εχουν τοποθετηθει σε καθε εισωδο και εξωδο που συμενει οτι η Περλ Ατταγουεϊ ειναι εδω...
Μεσα σε αυτη την ταραχη κανεις δεν προσεχει τον Τζεϊκομπ κρειμενο στα δοκαρια που στιριζουν την τεραστια γιαλινη οροφη.
Η Περλ πρεπει να κρειβεται στον Κεντρικο Σταθμο και να επιβλεπει το φωρτομα των μηχανων στο τραινο.
Πρεπει να βρει δρομο προς τον Κεντρικο Σταθμο...
Με ενα αλμα, ο Τζεϊκομπ προσγειωνεται στο εδαφος και ανοιγει δρομο μεσα απο το πλοιθος ως τον υπαλιλο του σταθμου.
Καταφερνει να βγει μπροστα του μεσα απο τον κοσμο και του λεει ξεπνωα.
-Εχω επιγουσες δουλειες στον Κεντρικο Σταθμο.
-Μπορεις να παραβρεθεις σε αυτες τις δουλεις, μολις λαβω εντολη να αφοισω τον κοσμο να περασει. Του απανταει σοβαρα ο υπαλιλος.
Ο Τζεϊκομπ τον αγριοκοιταζει για μια στιγμη και μετα του γυρναει την πλατη.
Βγαινει μεσα απο το πλοιθος και κατευθινεται προς τα γραφεια του σταθμαρχη. Ισως αυτος φανει πιο λογικος, αν ο Τζεϊκομπ πιεσει λιγο την κατασταση...
Φτανοντας στο γραφειο κρηβεται πισω απ'το κουφομα της ποτρας βλεποντας οτι δυο Μπλαϊτερς τον προλαβαν.
Ο σταθμαρχης ειναι πεσμενος στο πατομα, προφανως τον χτηπησαν, ενω οι Μπλαϊτερς ειναι ορθιοι απο πανω του.
-Ο Κεντρικος Σταθμος ειναι κλειστος! Διαταγη της Ατταγουεϊ! Λεει ο ενας.
Αρα η Περλ ειναι οντως εδω...
Ο Τζεϊκομπ ανευαζει την κουκουλα του και αθοριβα κανει μερικα βηματα προς το μερος τους. Καθεται απο πισω τους και την επομενη στιγμη απελευθερωνει τις λεπιδες του μεσα στους λαιμους τους, σκοτωνοντας τους αμεσως.
Κτευαζει την κουκουλα του και βοηθαει τον σταθμαρχη να σηκωθει.
-Σε ευχαριστω, παλικαρι. Τωρα βοηθησεμε. Τον ευχαριστει ο σταθμαρχης.
-Πρεπει να τρεξω! Καποιος δεσμευεται για να σε βρει. Λεει περιπεχτηκα ο Τζεϊκομπ πηγενοντας πισω απ'το γραφειο και ψανοντας τα χαρτια.
Μια ατελιωτη χαρτουρα με παραγγελειες, δρομολογεια και τηλεγραφιματα, μεχρι που βρησκει αυτο που ψαχνει.
Βγαινει τρεχοντας απ'το γραφειο και κατευθινεται εκει που ειχε αφοισει τον υπαλιλο πριν.
Περνοντας μεσα απο την θαλασσα των ανθρωπων, φτανει ξανα μπρωστα του.
-Οριστε το αναθεματισμενο σου προγραμμα! Λεει βαζοντας του το χαρτι στο χερι.
-Ω! Ε... Σ'ευχαριστω. Προσοχη, επιβατες! Ολα τα τραινα κατευθινονται στον κεντρικο σταθμο! Επαναλαμβανω, πηγεναιτε στο Κεντρικο Σταθμο για αποχορηση!
Κοσμος αρχισε να τρεχει προς τον Κεντρικο Σταθμο. Ανθρωποι αρχισαν να προσπερναν γρηγορα τον Τζεϊκομπ και συντομα οι πυλες του σταθμου ειχαν φραχτει απο τις ομαδες των επιβατων που περιμεναν ανοιπομονα να περασουν.
Δεν υπειρχε καμια περιπτωση ο Τζεϊκομπ να περασει απο μεσα τους εγκερος.
-Πρεπει να φτασω στον Κεντρικο Σταθμο! Υπενθυμισε στον εαυτο του.
VOCÊ ESTÁ LENDO
Assassin's Creed Syndicate
Ficção HistóricaΛονδινο, 19ος αιωνας. Οσο μπορω να θυμιθω, παντα ηθελα να γινω κομματι του Λονδινου. Κομματι της μεγαλυτερης πολη στον κοσμο στην μεγαλυτερη στιγμη της. Αν το εχετε σκεφτει ποτε αυτο, τοτε ειστε εντελος ηληθιοι. Επιστημη, προοδος, τεχνολογια, ειναι...