Assassin's Creed Syndicate

Κεφαλαιο 31

Παλατι του Μπακινχαμ, Γουενσμινστερ, Λονδινο, 1868.

-Το νομισμα, περιγελος! Η διησθιση, εκτως ελεγχου! Ο Τουπεννη βαναυσα δολοφωνημενος! Ελεγε ο Λορδος ο οποιος πηγενοερχονταν νευρικα μπρωστα στο γραφειο του Σταρρικ.
-Και παρολα αυτα το Κοινοβουλειο δεν κανει τιποτα! Επισυμανε ο Κροφορντ.
-Ο λογαριασμος θα νικηθει, κυριε! Ο παλιατσος ο Ντυσρελι θα κανονιστει! Εχει κανονιστει, στην τιμη μου.
-Η τιμη σου δεν ζυγιζει και πολυ.
-Πως τολματε, κυριε;! Φωναξε.
-Ο φτωχος λαος αυτης της πολης εχει υποφερει αρκετα. Σημερα εκανα συμαντικη αυξιση στο προσωπικο μου για να αντισταθμισω τον πληθορισμο. Ειπε ο Σταρρικ με σοβαρο και σκεπτηκο ηφος.
-Τι;!
-Θα προμιθεβα ολο ο Λονδινο αν μπορουσα. Στο μεταξυ εσυ καθεσε στην λεσχη σου και κανεις κερο-πολιτικη με υποσχεσεις που η τιμη σου δεν μπορει να πληρωσει. Ο Σταρρικ σηκωθηκε με ενα κενω ηφως πιανοντας ενα μαχαιρι που ηταν στο γραφειο του και συνεχισε.
-Η περιουσια της οικογενειας σου ομως... Αναρωτιεμαι τι θα προσφαιραν εκεινοι για να κρατησουν τους λογαριασμους σου μακρια απ'τις εφημεριδες. Περιπου τα ιδια που θα προσφαιρε ο Ντυσρελι για τους ορχεις σου. Ο Σταρρικ αρχισε να ανεμιζει το μαχαιρι δεξεια και αριστερα και συνεχισε.
-Αλλα ας ειμαστε γενεοδωροι. Γιατι περιορισουμε τους εαυτους μας στο ενα ή στο αλλο οταν μπορουμε να τα εχουμε ολα.
Το μαχαιρι σταματησε αναμεσα στα ποδεια του Λορδου.
-Τι λετε εσεις, κυριε; Να ερθω να συλεξω; Οχι αλλες τρυφερωτιτες. Οι χοροι του Κοινοβουλειου πρεπει να ειναι ελευθεροι να κυβερνουν ξανα. Κατανοητο; Μπορει να φυγει τωρα. Ειπε ο Σταρρικ επιστρεφοντας στην καρεκλα του.
Ο Λορδος για μια στιγμη ειχε μινει συξυλος, επειτα εκανε μεταβολη και εφυγε...