Assassin's Creed Syndicate

Κεφαλαιο 43

Παλατι του Μπακιγκαμ, Γουενσμινστερ, Λονδινο, 1868.

Αργα την νυχτα, ο Κροφορντ Σταρρικ ειχε καλεσει τον ραφτη του στο γραφειο του.
Ηταν καλεσμενος στο χορο που διοργανωνε η ιδια η Βασιλισσα Βικτωρια αυριο και ηθελε να προβαρει το κουστουμι που εραψε ακρειβως για αυτην την περισταση.
Ο ραφτης του ειχε ετοιμασει ενα αψωγο, μαυρο, βελουδινο σακακι, με τον σταυρο των Ναϊτων πανω απ'την καρδια, σε συνδιασμο με ενα κρεμ σατεν γυλεκο.

Ο Σταρρικ θαυμαζε ή μαλλον επιτιρουσε ανεκφραστος το κοστουμι του μπρωστα στον καθρεφτη. Το ηφασμα ηταν στρομενο και συδερομενο, χωρις καμια ραζα, οπως θα επρεπε να ειναι.
-Η ταξη εφαιρε αναρχια. Η θαλασσα αναιβαινει για να πλοιμιρισει τις παμπς και να εξαφανισει τους φανοστατες. Εξειγησε ο Σταρρικ.
Πιο πολυ μιλουσε στον εαυτο του ή στους νεκρους συνεργατες του παρα στον ραφτη που τον ακουγε.
-Η πολη μας θα πεθανει... Ο Τουπεννη απετυχε, η Λουσι απετυχε, ο Καρντιγκαν, ο Ελλιοτσον... Η Περλ... Ολοι τους χαθηκα μεσα στην νυχτα... Απο μενα εξαρτατε τωρα... Μονολογησε πικραμενα.
Ηταν αληθεια, ηταν ο τελευταιο που ειχε μινει.
Εκανε νοϊμα στον ραφτη.
Αυτος τρεμοντας, δυστακτικα αρχισε να σκουπιζει την σκονη απο το σακακι με μια βουρτσα.
-Οι Ασσασσινς εφαιραν την οργη της Φυσης στα σπιτια μας. Αντρες εχουν μετατραπει σε τερατα, ερχονται προς το μερος μας με τα δωντια εξω.
Εκανε νοϊμα στον ραφτη να σταματησει, αυτος υπακουσε κατευθειαν.
-Ο πολιτισμος μας πρεπει να επιβιωσει απο αυτην την επιθεση...
Ο Σταρρικ προχορησε προς το γραφειο του και πυρε στα χερια του ενα μαχαιρι.
-Για να αποτρεψουμε την επιστροφη των Σκοτινων Εποχων, πρεπει να ξεκινησω μια κενουρια.
Θηκαρωσε.
-Το Λονδινο πρεπει να αναγεννηθει...
Ο ραφτης ανοιξε τις πορτες του γραφειου για να περασει ο Σταρρικ, με μια υποκληση...