SABIR "TAMAMLANDI"

24.Bölüm:Acı

Geçip giden zaman değil ömürdü...

Genç kız ömründe ilk kez birinden nefret etmişti.Nefreti tatmıştı.Bu duyguyu ona tattıran kişi ise tam karşısında ona bakıyordu.

"Seni ne kadar çok merak ettim biliyormusun?Nasılsın?"

Nisa Mert'in bu telaşlanmış haline sinirle güldü.Yakıp yıkıp birde telaşlanmıştı öyle mi!?

"Demek öldürmek istediğin kız için telaşlandın?Nasıl bir insansın sen ya?"

Mert sinirlense de şuan sakin kalmaya çalışıyordu.Onu kırmak istemiyordu.Mert derin bir nefes alıp Nisa'ya doğru bir adım attı.

"Dur!Yaklaşma sakın bana!Senden iğreniyorum.Nefret ediyorum senden.!"

Mert'in sabır kotası dolmuştu.Alttan almakta bir yere kadardı onun için.Mert bir adım daha atarak alayla sırıttı.

"Demek benden nefret ediyorsun?Benden iğreniyorsun.O zaman sana bir tavsiye bana alışsan iyi olur güzelim.Çünkü eninde sonunda bana geleceksin."

Nisa korkuyla geriye doğru adım atmıştı.Yüzünü buruşturmuştu ona güzelim deyince.Tiksiniyordu bu adamdan.Yüzünü görmeye bile tahammülü yoktu.

"Kendinden bu kadar emin olma."

Mert küçük bir kahkaha attıktan sonra tekrar Nisa'ya bir adım daha atmıştı.Korkuyordu genç kız ama ona belli etmeyecekti.Bunu istediğini biliyordu ve ona istediğini vermeyecekti.

"Bak sen böyle beni kışkırtmaya devam edersen olacaklardan ben sorumlu olmam.Aslında bunları yapmamın tek sorumlusu sensin."

Genç kız ne saçmaladığını anlamıyordu bu adamın.Yaptıklarının sorumlusu kendisiydi öyle mi bu adam delirmiş olmalıydı!

"Hatırlıyormusun çay bahçesinde bana dediklerini?Dur sen hatırlamazsın şimdi ama ben harfi harfine hatırlıyorum. 'Bak kardeşim benden sana tavsiye bu kadar gurursuz olma.Basitleşme ve son olarak kendine bu kadar güvenme.Herşeyi elde edemezssin.'"

Nisa hiç konuşmadan karşısında pişkince sırıtan adamı dinliyordu.

"Ben zor severim Nisa.Eee sende benim için fazlasıyla zordun tabi ilgimi çektin.Bu söylediklerin beni daha da hırslandırdı.Bak inadın bir faydası yok.İstesem sana burada istediğimi yaparım ama ben yine seni düşünüyorum.Kimsenin acı çekmesini istemezsin değil mi?Sana zor da kullanabilirim ama ben senin kendi isteğinle bana gelmeni istiyorum.Bak bu yüzük seni bekliyor.İstersen şuan bile takabilirim."

Nisa bu adamın paranoyak olduğunu şimdi daha çok anlamıştı.Yine onu sevdikleriyle tehdit ediyordu.İşte burada işin rengi değişiyordu.Onu en zayıf yerinden vuruyordu.

"Sana istemiyorum dedim.Hem sen benim yakınımdakilere zarar veremezsin onlar koruma altındalar."

Mert acıyan bakışlarını Nisa'ya gönderirken cebinden çıkardığı mavi çakıyı açtı.

"Hımm demek zarar veremem.Tamam o zaman şöyle birşey söyleyeyim de seni aydınlatayım.Aslında kafede sana zarar vermek istememiştim.Kurbanım başka biriydi ama yanlışlıkla sen geçtin."

Nisa'nın kalbi yine korkuyla hızla çarpmaya başlamıştı.Kimi seçmişti onun yerine kurban olarak?Kaşlarını çatarak karşısındaki adama bakıyordu.Gözleri elindeki mavi çakıya kaymıştı.Nereden anımsamıştı bu mavi çakıyı?Zihnini ne kadar zorlasa da aklına gelmiyordu.Mert elindeki çakıyla biraz daha yaklaşmıştı genç kıza.Nisa bir adım daha geri atmasıyla sırtı duvarla buluşmuştu.İstemesede sona gelmişti.Onun cesaret gösterisi buraya kadardı işte!.