Yürek yorgun düştümü ter gözden akar...
Mevlana
Beyza ve Saadet hanım misafirlerini geçirdikten sonra baş başa kalmışlardı salonda.Beyza Nisa ile uyandığında bu konuyu konuşmaya çalışacaktı.İnşAllah kabul ederdi bu teklifi.Kendisini suçlu hissetmiyor da değildi.Kendi elleriyle kardeşini istemediği bir yola sokacaktı.Hemde daha tanımadıkları bir adamla.Kağan'ın onu sevdiğini biliyordu.Onun için ne kadar çırpındığını.Seven insan sevdiğine zarar vermezdi öyle değil mi?
"Beyza kızım duyuyormusun beni?"
Beyza kolunun dürtülmesiyle hafif irkilmişti.Bu düşünceler onu boğuyordu.
"Şey..Saadet anne dalmışım da kusura bakma.Seninle birşey konuşmam gerekiyor."
Bir de Saadet annesi vardı tabi ki lakin onu kandırmak istemiyordu.Ona herşeyi anlatacaktı.Onunda yardımına ihtiyacı olacaktı bu süreçte.Yüzüne samimi bir gülümseme takınıp yüzünü ona döndü.Ellerini tutup öptü ne güzelde anne kokuyordu elleri.Ellerine baktı bir süre.Kim bilir bu buruşmuş eller neler görmüş geçirmişti.
"Saadet annecim sen bana güveniyorsun değil mi?"
Yaşlı kadın şaşkın bakışlarını ellerinden çekip Beyza'ya yöneltti.Neden böyle bir soru sorduğunu anlamamıştı belli ki.
"O nasıl soru kızım?Ben sana güvenmeyeyim de kime güveneyim sende benim kızımsın yavrum."
Derin bir nefes aldı Beyza söze nasıl başlayacağını bilmiyordu ki.Kahverengi gözlerini ona anlamaz gözlerle bakan yaşlı gözlere çevirdi.
"Saadet anne şimdi sana bir şey söyleyeceğim ama kızmak yok.Hemen hayır demekte..."
Saadet hanım hem meraklanmış hemde telaşlanmıştı ister istermez.
"Tamam yavrum söyle kötü bir şey yok değil mi?"
"Annem hani beni aradın ya sen sonra biz hep beraber geldik buraya.Aslında biz Nisa için toplanmıştık.Bir çözüm için."
Biraz beklemek istemişti genç kız.Çünkü söyleyecekleri karşısında ki yaşlı kadın için fazlasıyla ağır olacaktı.
"Eee kızım devam et."
Yaşlı kadın sabırsızlanıyordu.İçindeki huzursuzluk her saniye artarken bu konuşmanın sonunda kötü birşey çıkmaması için dualar ediyordu içinden.Beyza daha fazla uzatmadan tekrar konuşmasına devam etti.
"Nisa kafeye kaçtığında Kağan onu bulmuştu ya.İşte Poyraz komiser ve Kağan Nisa'nın bizden birşey sakladığından şüphelendikleri için kafenin kameralarını bulmuş.Hep birlikte izlediğimizde Mert Nisa'nın yanına geliyor ve onu..onu tehdit ediyordu."
Cümlesini bitirdiğinde kendisi de bitmişti.Saadet hanım ise donmuş kalmıştı.Omzu çökmüştü bir anda.Demek ki kızı o sapık adamla yalnız kalmıştı.Kim bilir nasıl korkmuştu?Onu nasıl etkilediğini Nisa'nın davranışlarının değişiklerinden anlayabiliyordu.Gözleri buğulanmıştı.Beyza ellerinin arasındaki yaşlı elleri sıktı güven verircesine.
"Anne biz bir çözüm bulduk ama önce senin onaylaman ve bize yardım etmen gerekiyor."
Saadet hanım buğulu gözlerini genç kıza çevirdi.Ne çözüm buldularsa yapardı yavrusu için.Canını bile verirdi yeterki o kurtulsundu.Yine eskisi gibi gülsündü...
"Söyle kızım ne yapılacaksa yaparım."
"Sen değil Nisa yapacak.Nisa'nın evlenmesi gerekiyor anne başka çözüm yolu bulamadık."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SABIR "TAMAMLANDI"
EspiritualMis gibi kokular geliyorken mutfaktan yine Saadet hanımın gözleri dolmuştu.Allah'a binlerce kez şükrediyordu böyle hayırlı bir evlat nasip ettiği için.Düşünmeden edemiyordu acaba ne yapmıştı da ona böyle hediye vermişti Rabbi? Dolan gözleri şimdi ta...
